رازهای طلایی وارن بافت بزرگترین سرمایه دار

رازهای طلایی وارن بافت بزرگترین سرمایه

رازهای طلایی وارن بافت

#مازیارمیر

برای دست یابی به موفقیت مالی استفاه از تجربیات افراد مهم و سرشناس جهان که به موفقیتهای بسیار دست یافته آزمایش و امتحان خود

را درس پس داده اند موردی مهم و بسیار حیاتی است تا بتوانیم به موفقیت دست پیدا کنیم . براین اسا امروز زندگینامه و تجربیات وارن بافت

را در دستور کار خود قرار داده ام که می تواند برایتان بسیار راه گشا باشد.

 

وارن بافت کیست؟

 

وارن بافِت (Warren Buffett) زاده ۳۰ اوت ۱۹۳۰ میلادی است که غالبأ با لقب باهوش اوماها یا دانشمند اوماها نامیده می‌شود. او  آمریکایی

سرمایه‌گذار، تاجر و یک انسان خیرخواه و بشردوست می‌باشد. او خود را پیرو ندانم‌گرایی (نداشتن دانش و دلیل کافی در اثبات وجود

خداست) معرفی می‌کند. او مدیر عامل و بیشترین سهام‌دار شرکت برکشایر هاتاوی می‌باشد. دارایی خالص او در حال حاضر ۵۲ میلیارد دلار

برآورد شده‌است و در رتبه‌بندی فوربس در سپتامبر سال ۲۰۰۸ میلادی، به عنوان ثروتمندترین مرد جهان شناسایی می شود.

در ماه ژوئن سال ۲۰۰۶، او ۸۳٪ از دارایی خود را به بنیاد بیل و ملیندا گیتس اهدا کرد. حجم دلاری اهدایی او تقریبأ ۳۰ میلیارد دلار است.

اهدای دارایی در این سطح در تاریخ آمریکا بی‌نظیر بوده‌است. در آن زمان اعلام‌شد که این سطح کمک کافی است تا اندازهٔ این بنیاد را به

بیش از دو برابر افزایش دهد. علارغم داشتن ثروت زیاد، او به داشتن زندگی مقتصدانه و رفتار فروتنانه مشهور است. او کماکان در خانهٔ خود

در مرکز داندی در همسایگی اوماها، نبراسکا که در سال ۱۹۸۵ میلادی به ارزش ۳۱٬۵۰۰ دلار خریداری کرده‌است زندگی می‌کند. البته

اوخانه‌ای گران‌تر در لاگونا بیچ، در ایالت کالیفرنیا دارد که در سال ۲۰۰۴ خریداری کرده‌است. ارزش خانهٔ او در اوماها در سال ۲۰۰۸ میلادی

۷۰۰٬۰۰۰ دلار برآورد شده‌ است.

 

درآمد سالیانهٔ او در سال ۲۰۰۶ میلادی حدود ۱۰۰٬۰۰۰ دلار بوده‌است که در مقایسه با استاندارد درآمد یک شخص با شغل مشابه (مدیر

عامل) ناچیز است. در سال ۲۰۰۷ میلادی بافت در بین ۱۰۰ مرد برتر تأثیرگذار در دنیا توسط مجلهٔ تایم آورده‌شد. او مردی بسیار فروتن است.

پدرش هاوارد بافت تاجر و سیاستمدار بود. بافت دومین فرزند از سه فرزند و تنها فرزند پسر خانواده است. او در کودکی در زمینه‌ی پول و

تجارت استعداد شگفت انگیزی از خود نشان داد. سوابق و توانایی‌هایش در محاسبه‌ی دقیق اعداد در ذهن خود، هنوز هم همکاران

تجاری‌اش را متحیر می‌کند. در ۶ سالگی، شش جعبه‌ی کوکا کولا به قیمت ۲۵ سنت از مغازه‌ی پدر بزرگش خرید و هر بطری را به ازای یک

سکه‌ی پنج سنتی فروخت؛ در حالی که کودکان هم سن و سال او بر روی چمن لی لی و بولینگ بازی می‌کردند. وارن تحصیلات خود را در

دبستان رز هیل در اوماها آغاز کرد.

 

در سال ۱۹۴۲ پدرش در انتخابات کنگره آمریکا انتخاب شد و به همین منظور وارن به همراه خانواده به واشنگتن دی سی نقل مکان کردند و

وی دوران راهنمایی خود را در مدرسه آلیس دیل گذراند. در سال ۱۹۴۷ در ۱۷ سالگی از دبیرستان وودرو ویلسون در واشنگتن D.C فارغ

التحصیل شد. در دوران دانش آموزی‌اش ۵۰۰ دلار روزنامه توزیع کرد. ( این مقدار در حال حاضر معادل ده‌ها هزار دلار است)

 

صبر و شکیبایی اصل طلایی سرمایه گذاری

 

او با رفتن به درب خانه‌ها و فروش آدامس، نوشابه کوکا کولا و مجلات هفتگی شروع به کار کرد و برای مدتی نیز در مغازه پدربزرگش مشغول

بود. در ۱۱ سالگی سه سهم شرکت citesservice را به قیمت هر سهم ۳۸ دلار، برای خود و خواهر بزرگش به نام دوریز خرید. در مدت

کوتاهی بعد از خرید سهام، قیمت هر سهم به ۲۷ دلار کاهش یافت. وارن ترسیده بود اما هیچ اقدامی نکرد تا اینکه هر سهم به ۴۰ دلار

رسید ، او خیلی سریع آنها را فروخت و بعد خیلی زود از این کار پشیمان شد، چون سهام citesservice پس از مدت کوتاهی به ۲۰۰ دلار

رسید. این تجربه درس بزرگی به او داد؛ اینکه یکی از اصول مهم سرمایه‌گذاری، صبر و شکیبایی است.

 

در سال ۱۹۴۳ ، به اداره مالیات به دلیل گرفتن مالیات ۳۵ دلاری برای دوچرخه‌اش، اعتراض کرد و سرانجام موفق شد مالیات ۳۵ دلاری

دوچرخه‌اش را حذف کند. پدرش تمایل زیادی داشت تا وارن برای ادامه تحصیل به دانشکده علوم اداری و بازرگانی دانشگاه پنسیلوانیا برود.اما

او دو سال به دانشگاه نرفت و عقیده داشت بیشتر از استادها می‌داند.مثل ایران خودمان….

 

وقتی پدرش در مبارزات مجلس شکست خورد، وارن به خانه‌شان در اوماها برگشت و برای ادامه تحصیل به دانشگاه نبراسکا رفت. با وجود

کار تمام وقت ، تنها در مدت سه سال موفق شد دوره لیسانس را در این دانشگاه بگذراند و فارغ التحصیل شود. او در سال ۱۹۵۱ می‌خواست

وارد دانشکده علوم اداری و بازرگانی شود، ولی دانشگاه به دلیل سن کم بافت او را نپذیرفت و او مجبور شد برای دوره فوق لیسانس رشته

اقتصاد، به دانشگاه کلمبیا برود. او از دو استاد شناخته شده در تحلیل اوراق بهادار، بنجامین(بن) گراهام و دیوید داد استفاده برد.

بن گراهام در طول دهه ی۱۹۲۰ به دلیل داشتن تفکرات نو در زمینه بازار سهام، خیلی زود به عنوان یک سرمایه‌گذار و تحلیل گر بزرگ معروف

شد. او به دلیل بی‌خطر بودن سهام‌های ارزان، به دنبال آنها بود. بافت در طول تحصیلاتش در کلمبیا، تنها دانشجویی بود که در کلاس درس

بن گراهام نمره A + گرفت. بعد از دوره‌ی فارغ التحصیلی هم تصمیم گرفت تا برای گراهام بطور رایگان کار کند، ولی بن نپذیرفت. او بعد از رد

شدن پیشنهاد کار توسط گراهام، در وال استریت به عنوان دلال سهام مشغول به کار شد. او با استفاده از در آمد کم این دوران ، پمپ بنزین

سینکلایر را خرید؛ اما چنان که انتظار می‌رفت، پمپ بنزین بازدهی نداشت. بافت به خانه‌اش در اوماها برگشت و در بنگاه پدرش مشغول به

کار شد .

 

از سال ۱۹۵۱ تا ۱۹۵۴ در شرکت بافت – فالک به عنوان فروشنده سرمایه گذار شروع به کار کرد. از سال ۱۹۵۴ تا ۵۶ به عنوان تحلیلگر اوراق

بهادار در شرکت گراهام نیومن به کار پرداخت. از ۱۹۵۶ تا ۶۹ به عنوان شریک عمومی با شرکت بافت همکاری داشت. او در زادگاهش با

دختری به نام سوزان تامپسون آشنا شد. این دو در آوریل ۱۹۵۲ با هم ازدواج کردند. آنها یک آپارتمان سه خوابه‌ی مخروبه و پر از موش را به

مبلغ ماهیانه ۶۵ دلار اجاره کردند. در سال ۱۹۵۳ فرزند اولشان ، به نام سوزی متولد شد. برای صرفه جویی از یک کشوی خراب لباس برای او

تخت درست کردند.

 

در آن سالها سرمایه گذاری وارن به ایستگاه Texaco و چند مشاور املاک محدود بود که البته هیچکدام برایش موفقیتی کسب نکرد. در این

دوران برای کسب درآمد، در دانشگاه اوماها شروع به تدریس کرد. او قبل از شروع تدریس، برای غلبه بر ترس حرف زدن در جمع و مکان‌های

عمومی، یک دوره آموزش با دیل کارنگی گذراند. بافت در دانشگاه برای دانشجویانی که میانگین سن آنها دو برابر سن خودش بود؛ اصول

سرمایه گذاری را تدریس می‌کرد.

 

در سال ۱۹۵۴؛ بن گراهام ، استاد دانشگاه بافت و سرمایه گذار مشهور، از او دعوت کرد تا با حقوق سالانه ۱۲۰۰۰ دلار برایش کار کند.

سرانجام وارن بعد از مدتها انتظار به آنچه می‌خواست رسید. بافت و همسرش در حومه ی شهر نیویورک خانه‌ای اجاره کردند . بافت روزها به

تجزیه و تحلیل گزارشات و تحقیق در زمینه‌های موفقیت در سرمایه‌گذاری می‌پرداخت. در طول این دوران تفاوتهایی بین روند کار گراهام و بافت

آشکار شد. بافت می‌خواست بداند که چگونه یک شرکت در بین رقبا به برتری دست می‌یابد و بن به دنبال اعداد و ارقام بود. همچنین وارن

مدیریت شرکت را عاملی مهم در سرمایه گذاری می دانست؛ اما گراهام صرفا به تراز نامه و صورت در آمد و سود و زیان شرکت اهمیت

می‌داد و به نوع رهبری و مدیریت شرکت کمتر توجه می‌کرد. بین سالهای ۱۹۵۰تا ۱۹۵۶ وارن سرمایه ی شخصی خود را از ۹/۸۰۰ دلار به

۱۴۰/۰۰۰ دلار رساند.

 

موسسه‌ی سرمایه گذاری وارن بافت در سال ۱۹۵۶ با داشتن تجربه‌ای مناسب و همچنین تجارب ارزنده‌ی گراهام و با تمام سرمایه‌ی خود به

اوماها برگشت و مؤسسه‌ی سرمایه‌گذاری بافت را تاسیس کرد. در اوایل می ۱۹۵۶ با خواهرش دوریز و عمه آلیس به سرمایه‌ای به ارزش

۱۰۵۰۰۰ دلار شریک شد. او ۱۰۰ هزار دلار در Buffet Association Ltd سرمایه‌گذاری کرد. قبل از پایان سال سرمایه وی به ۳۰۰/۰۰۰ دلار

رسید و یک خانه‌ی گچکاری شده با ۵ اتاق خواب به قیمت ۳۱۵۰۰ دلار در خیابان فارنام خریداری کرد که آن را حماقت بافت نامید. در همان

سال سومین فرزند او به نام پیتر به دنیا آمد . بافت جلساتش را با شرکای خود در آن خانه برگزار می‌کرد . در آن هنگام زندگی او شکل دیگری

گرفت . بافت سه فرزند، یک زن زیبا و تجارت خیلی موفقی داشت. در سال ۱۹۵۷ مالک سه شرکت شد. در سال ۱۹۵۸ موسسه‌ی

سرمایه‌گذاری بافت صاحب ۷ شرکت شد.

 

در ۱۹۶۲ به یک میلیونر تبدیل شد، زیرا سرمایه شرکتش به ۷ میلیون رسیده بود که از این مقدار یک میلیون آن به بافت می‌رسید. او تمامی

شرکت‌ها را در یک شرکت منسوجات به نام برکشایر هاتاوی تلفیق کرد. در ژانویه ۱۹۶۶سرمایه شرکت بافت به ارزش۷/۱۷۸/۵۰۰  دلار بود

که بیش از۱/۲۵۰/۰۰۰ دلار متعلق به آقای وارن بود. در سال۱۹۶۶ شرکای بافت، سهام برکشایر هاتاوی را به ارزش هر سهم ۱۴/۸۶ دلار

خریدند.او در اواخر سال ۱۹۶۶، پذیرش سهامدار جدید را در شرکت ممنوع کرد.

بافت در سال ۱۹۶۷ برای برکشایر هاتاوی یک فروشگاه خرده فروشی خصوصی در بالتیمور خرید که مسئولیت ریاست هیات مدیره آنرا

برعهده گرفت. برکشایر در سال ۱۹۶۷ به ازای هر سهم ، ۱۰ سنت سود داد. او در سال ۱۹۷۰ برای اولین بار رئیس برکشایر هاتاوی شد و

نامه ای به سهامداران نوشت. بعد از چندین سرمایه گذاری دارایی خالص او افزایش پیدا کرد. در فاصله‌ی سال‌های ۱۹۶۵ تا ۱۹۷۵ ارزش هر

سهم برک شایر، از ۲۰ دلار به ۹۵ دلار رسید. در طول این دوره بافت که صاحب ۲۹ درصد از سهام برک شایر بود، توانست ۱۴ درصد دیگر از

سهام شرکت را بخرد و سهام او و همسرش که ۳ درصد از سهام را داشت به ۴۶ درصد رسید.

بافت شرکت برکشایر هاتاوی را توسعه داد و همچنین در صنایع مختلف سرمایه گذاری کرد. در سال ۱۹۷۹ با دارایی ۱۴۰ میلیون دلار برک

شایر در ABC سهام خرید. هر سهم به قیمت ۲۹۰ دلار بود. برک شایر پس از مدت کوتاهی، فروش سهام در ABC را با قیمت هر سهم ۷۷۵

دلار شروع کرد و با ۳۱۰ , ۱ دلار پایان داد.ثروت خالص بافت ، به ۶۲۰ میلیون دلار رسید و برای اولین بار، نام او در مجله فوربس به عنوان یکی

از ۴۰۰ ثروتمند دنیا معرفی شد.

او در دهه ۱۹۷۰ فرصت پیدا کرد تا شرکتی به نام seescandy به مبلغ ۲۵ میلیون دلار بخرد. این خرید بزرگترین سرمایه‌گذاری برکشایر هاتاوی

بود.

در سال ۱۹۷۳ سهام شرکت واشنگتن پست را خرید. این کار او سبب شد تا کاترین گراهام سرپرست روزنامه و نشریات شرکت و همچنین

عضو هیئت مدیره شود. در سال ۱۹۷۹ نیز سعی در به دست آوردن سهام ای بی سی نمود.