نقد و بررسی سریال Stranger Things (چیزهای عجیب)
نقد و بررسی سریال Stranger Things
نقد و بررسی سریال(چیزهای عجیب)
Stranger Things
یک سریال تلویزیونی آمریکایی در ژانر علمی-تخیلی، ترسناک و درام است که توسط
برادران دافر (مت و راس دافر) ساخته شده است. این سریال برای اولین بار در جولای ۲۰۱۶ از شبکه نتفلیکس
منتشر شد و به سرعت محبوبیت زیادی کسب کرد. داستان این سریال در دهه ۱۹۸۰ در شهر خیالی هاوکینز در
ایالت ایندیانا روایت می‌شود و ترکیبی از عناصر نوستالژیک دهه ۸۰، علمی-تخیلی، ترس و معما را به تصویر
می‌کشد.
روایت داستان
داستان Stranger Things
با ناپدید شدن یک پسر جوان به نام ویل بایرز آغاز می‌شود. مادر ویل، جویس بایرز
(با بازی وینونا رایدر)، به همراه کلانتر محلی جیم هاپر (با بازی دیوید هاربر) به جستجوی او می‌پردازند. در همین
حین، گروهی از دوستان ویل شامل مایک، داستین و لوکاس، در حالی که به دنبال ویل می‌گردند، با دختری با
قدرت‌های فراطبیعی به نام الون (یا ال) آشنا می‌شوند.
الون
(با بازی میلی بابی براون) از یک مرکز تحقیقات دولتی فرار کرده و اطلاعات مهمی درباره جهان موازی به
نام “آپ‌ساید داون” دارد؛ جهانی تاریک و ترسناک که هیولاهای مخوفی در آن زندگی می‌کنند و به نحوی با ناپدید
شدن ویل مرتبط است. در هر فصل، شخصیت‌ها با چالش‌ها و تهدیدهای جدیدی از جهان “آپ‌ساید داون” مواجه
می‌شوند، از جمله هیولاهایی مانند دمگورگون، مایند فلایر و غیره.
نقد منتقدان و موافقان
نقد منتقدان
اول
قابلیت پیش‌بینی داستان:
برخی منتقدان معتقدند که سریال **Stranger Things** در برخی نقاط به
شدت وابسته به کلیشه‌های رایج ژانر علمی-تخیلی و ترسناک است. به عنوان مثال، موضوعاتی مانند
آزمایش‌های دولتی محرمانه، جهان‌های موازی و هیولاهای فرازمینی که قبلاً در فیلم‌ها و سریال‌های دیگری
مشاهده شده‌اند، از نقاط قابل پیش‌بینی داستان هستند.
دوم
توسعه شخصیت‌ها:
در حالی که سریال تلاش می‌کند به توسعه شخصیت‌ها بپردازد، برخی منتقدان
معتقدند که در برخی از فصول، تمرکز بر روی عناصر هیجانی و ترسناک باعث شده تا برخی شخصیت‌ها به درستی
توسعه نیابند و عمق کافی نداشته باشند. به عنوان مثال، شخصیت‌هایی مانند ویل و لوکاس در برخی فصول کمتر
مورد توجه قرار گرفته‌اند.
سوم
تمرکز بیش از حد بر نوستالژی:
یکی دیگر از نقدهای رایج این است که سریال بیش از حد بر نوستالژی
دهه ۸۰ تمرکز کرده و این مسئله ممکن است برای برخی بینندگان که با آن دوره آشنایی ندارند، جذابیت کمتری
داشته باشد. برخی از منتقدان معتقدند که استفاده از موسیقی، لباس‌ها و ارجاعات به فرهنگ عامه آن دهه،
گاهی اوقات به طور مصنوعی به نظر می‌رسد و بیشتر به یک ترفند برای جذب مخاطبان میانسال تبدیل شده
است.
نقد موافقان
اول
داستان جذاب و هیجان‌انگیز:
بسیاری از طرفداران سریال **Stranger Things** معتقدند که داستان آن
بسیار جذاب و پر از هیجان است. ترکیب عناصر معما، ترس و علمی-تخیلی باعث شده تا هر فصل سریال
تماشاگران را به خود جذب کند و آن‌ها را به دنبال کردن ادامه داستان ترغیب کند.
دوم
شخصیت‌پردازی و بازیگری قوی:
بازیگران سریال، به ویژه بازیگران کودک و نوجوان، مورد تحسین بسیاری
قرار گرفته‌اند. میلی بابی براون در نقش الون، فین ولفهارد در نقش مایک، وینونا رایدر در نقش جویس بایرز و دیوید
هاربر در نقش جیم هاپر از جمله بازیگرانی هستند که اجرای قوی و قابل قبولی داشته‌اند. شخصیت‌پردازی و
تعاملات بین شخصیت‌ها یکی از نقاط قوت سریال محسوب می‌شود.
سوم
نوستالژی و ارجاعات به فرهنگ دهه ۸۰:
بسیاری از مخاطبان از استفاده هوشمندانه از نوستالژی دهه ۸۰
و ارجاعات به فیلم‌ها، سریال‌ها و موسیقی آن دوره لذت می‌برند. این نوستالژی به شکلی طبیعی و خلاقانه در
داستان بافته شده و باعث شده تا مخاطبان قدیمی‌تر احساس نزدیکی بیشتری با سریال داشته باشند.
چهارم
تأثیرات بصری و موسیقی:
جلوه‌های ویژه و موسیقی سریال نیز به شدت مورد تحسین قرار گرفته‌اند.
استفاده از موسیقی سینت‌پاپ و همچنین طراحی صحنه‌ها و جلوه‌های ویژه در خلق جو ترسناک و مرموز سریال
نقش بسزایی داشته‌اند.
جملات مشهور سریال
– الون:
“Friends don’t lie” (دوستان دروغ نمی‌گویند)
– جیم هاپر:
“Mornings are for coffee and contemplation.” (صبح‌ها برای قهوه و تفکر هستند)
– جویس بایرز:
“I am going to bring him home!” (من او را به خانه می‌آورم!)
نتیجه‌گیری نهایی
**Stranger Things** یک سریال موفق و پرطرفدار است که با ترکیب عناصری از ژانرهای مختلف، توانسته است
یک تجربه تماشایی منحصر به فرد را برای مخاطبان خود فراهم کند. با وجود برخی نقدهای وارده، این سریال به
دلیل داستان جذاب، شخصیت‌پردازی قوی، استفاده هوشمندانه از نوستالژی دهه ۸۰ و تأثیرات بصری و
موسیقیایی‌اش، به یکی از محبوب‌ترین و موفق‌ترین سریال‌های نتفلیکس تبدیل شده است. به نظر می‌رسد که
**Stranger Things** توانسته است به خوبی با نسل‌های مختلف ارتباط برقرار کند و تجربه‌ای چندلایه و
سرگرم‌کننده را ارائه دهد.
این سریال نه تنها به عنوان یک داستان معمایی و ترسناک مورد تحسین قرار گرفته است، بلکه به عنوان یک نامه
عاشقانه به فرهنگ عامه دهه ۸۰ نیز عمل کرده و این امر به جذابیت آن افزوده است. به طور کلی، **Stranger
Things** همچنان یکی از سریال‌های پیشرو در ژانر خود است و تأثیرات آن بر فرهنگ عامه و تلویزیون همچنان
مشهود خواهد بود.
.
