روش های پیشرفته و علمی برای اندازه‌گیری در انتخابات

روش های پیشرفته و علمی برای اندازه‌گیری

روش های اندازه‌گیری رایج در انتخابات

مشاورانتخابات

 

 

دکتر مازیار میر مشاور عالی انتخابات

 

 

 

سه شاخص مهم در هدف‌گیری جغرافیایی، که در «گام سوم:

هدف‌گیری رای‌دهندگان» توضیح داده شد، بیان می‌گردد….

 

 

میزان مشارکت برابر است با آن درصدی از رای‌دهندگان واجد شرایط که در عمل رای می‌دهند. از آن‌جا که تنها راهنمای شما برای ارزیابی

رفتار رای‌دهندگان یک حوزه در انتخابات آتی، بررسی رفتار آنها در دوره‌های گذشته انتخابات است، لذا به طور کلی میزان شرکت افراد در

انتخابات را می‌توانید با استفاده از فرمول زیر پیش‌بینی کنید:

(تعداد آرای ۱ به‌علاوه تعداد آرای ۲) تقسیم به (متوسط رای‌‌دهندگان واجد شرایط ضربدر دو) که در آن:

تعداد آرای ۱= تعداد آرای ریخته شده به صندوق‌ها در آخرین انتخابات گذشته.

تعداد آرای ۲= تعداد آرای ریخته شده در صندوق‌ها در انتخابات ما قبل آخر.

رای‌دهندگان واجد شرایط = تعداد کل رای‌دهندگان واجد شرایط در حوزه انتخاباتی.

 

روش های پیشرفته و علمی برای اندازه‌گیری در انتخابات

 

بنابراین، این فرمول، میانگین تعداد شرکت‌کنندگان را در دو انتخابات گذشته نشان می‌دهد. اگر بخواهیم هدف‌گیری بسیار دقیقی انجام

دهیم، باید در این فرمول‌ها وزن بیشتری به انتخابات اخیر، یعنی انتخابات نزدیک به دوره فعلی، اختصاص دهیم.

در اندازه‌گیری میزان مشارکت انتظاری، این نکته حائز اهمیت است که انتخاباتی را مدنظر قرار دهیم که از ویژگی‌هایی مشابه با انتخابات

جاری برخوردار باشد. بنابراین اگر انتخاباتی در دوره‌های قبل‌تر ویژگی‌هایی نزدیک‌تر به انتخابات جاری داشته باشد.

….در فرمول بالا می‌توان آننتخابات را مدنظر قرار داد.

«نمود»۳ برابر است با‌درصد رای‌دهندگان در یک حوزه انتخاباتی که پیوسته به نامزدها یا احزابی با جهت‌گیری مشابه کاندیدای شما رای‌

می‌دهند. در مناطق و کشورهایی که احزاب قدرتمند وجود دارند، این پارامتر مساوی میانگین تمامی آرای کسب شده توسط تمامی

کاندیداهای یک حزب در دو انتخابات یا بیشتر از آن می‌باشد. برای تعیین «نمود» یک حوزه، از فرمول زیر استفاده می‌شود، که به‌صورت یک

مثال نشان داده شده است:

روش های پیشرفته و علمی برای اندازه‌گیری در انتخابات

 

(DemLeg۲۰۰۵ + DemPres۲۰۰۶ + DemGov۲۰۰۷ + DemMayor۲۰۰۷) – تقسیم بر ۴ که در آن، داریم:

Demleg ۲۰۰۵ =‌درصد آرای کسب شده به وسیله کاندیدای «حزب دموکرات» در انتخابات کنگره در این حوزه در سال ۲۰۰۵-

DemPres۲۰۰۶ =‌ درصد آرای کسب شده به وسیله کاندیدای «حزب دموکرات» در انتخابات ریاست جمهوری در این حوزه در سال ۲۰۰۶.

DemGov۲۰۰۷ = ‌درصد آرای کسب شده توسط کاندیدای «حزب دموکرات» در انتخابات مربوط به فرماندار در این حوزه در سال ۲۰۰۷.

DemMayor۲۰۰۷ =‌درصد آرای کسب شده توسط کاندیدای «حزب دموکرات» در انتخابات شهردار در این حوزه در سال ۲۰۰۷.

این فرمول میانگین نمود چهار کاندیدای «حزب دموکرات» در چهار انتخابات را به دست می‌دهد. فرمول‌های نمود، معمولا پیچیده‌تر بوده و نیز

برای هدف‌گذاری دقیق‌تر، باید وزن بیشتری به انتخابات اخیر داد. آشکار است که تعیین «نمود» در حوزه‌ها یا مناطق و کشورهایی که

وابستگی به احزاب از شدت کمتری برخوردار است، اندکی پیچیده‌تر خواهد بود. به‌عنوان نمونه یک فرمول که می‌توان در این رابطه استفاده

کرد، عبارت است از:

(demLeg۲۰۰۵ + demPres۲۰۰۶ + demGov۲۰۰۷ + demMayor۲۰۰۷) تقسیم بر ۴- که در آن، داریم:

 

روش های پیشرفته و علمی برای اندازه‌گیری در انتخابات

 

demLeg۲۰۰۵ =‌درصد آرای کسب شده به وسیله کاندیدایی با جهت‌گیری مشابه «دموکرات‌ها»(یا جهت‌گیری مشابه شما. م) در انتخابات

کنگره در این حوزه در سال ۲۰۰۵-

demPres۲۰۰۶ = ‌درصد آرای کسب شده توسط کاندیدایی با جهت‌گیری مشابه «دموکرات‌ها» در انتخابات ریاست جمهوری در این حوزه در

سال ۲۰۰۶.

demGov۲۰۰۷ =‌درصد آرای کسب شده توسط کاندیدایی با جهت‌گیری مشابه «دموکرات‌ها» در انتخابات فرماندار در این حوزه در سال ۲۰۰۷.

demMayor۲۰۰۷ =‌درصد آرای کسب شده توسط کاندیدایی با جهت‌گیری مشابه «دموکرات‌ها» در انتخابات شهرداری در این حوزه در سال

۲۰۰۷.

این فرمول، میانگین «جهت‌گیری دموکرات داشتن» در چهار انتخابات را به دست می‌دهد. آشکار است که انتخاب اینکه کدام یک از نامزدها و

کدام یک از احزاب «جهت‌گیری دموکرات» دارند، اندکی پیچیده است.

قابلیت ترغیب‌پذیری۴ برابر است با درصدی از رای‌دهندگان در یک حوزه که به شیوه‌ای پیوسته و همخوان رای نمی‌دهند. این افراد، یا آرای

خود را «تقسیم» می‌کنند (یعنی در یک انتخابات، به نامزدهایی با جهت‌گیری‌های مختلف رای می‌‌دهند) یا آرای خود را «تغییر» می‌دهند

(یعنی در طی دو انتخابات یا بیشتر، به نامزدهایی با جهت‌گیری‌های متفاوت رای می‌دهند). معمولا این گونه در نظر گرفته می‌شود که

«تقسیم‌کنندگان آرا» و «تغییر‌دهندگان آرا» رای‌دهندگانی هستند که بیشترین احتمال برای اقناع آنها به رای‌دهی به کاندیدای شما، به

واسطه تلاش‌های ستاد وجود دارد.

روش های پیشرفته و علمی برای اندازه‌گیری در انتخابات

 

ستاد انتخاباتی می‌تواند از فرمول زیر برای محاسبه قابلیت ترغیب‌پذیری استفاده کند. این فرمول میانگینی از «تغییر‌دهندگان آرا» (در فاصله

رقابت‌های مربوط به کنگره در سال ۱۹۹۵ و رقابت‌های ریاست‌جمهوری در ۱۹۹۶) و «تقسیم‌کنندگان آرا» (در فاصله رقابت‌های فرمانداری و

رقابت‌های شهرداری در ۱۹۹۷) را به دست می‌دهد:

 

[(DemLeg۹۵ – DemPres۹۶) + (DemGov۹۷ – DemMayor۹۷)] تقسیم بر ۲-

DemLeg۹۵ = تعداد آرای کسب شده به وسیله کاندیدای «حزب دموکرات» در انتخابات کنگره در این حوزه در سال ۱۹۹۵.

DemPres۹۶= تعداد آرای کسب شده توسط کاندیدای «حزب دموکرات» در انتخابات ریاست جمهوری در این حوزه در سال ۱۹۹۶.

DemGov۹۷= تعداد آرای کسب شده توسط کاندیدای «حزب دموکرات» در انتخابات فرمانداری در این حوزه در سال ۱۹۹۷.

DemMayor۹۷= تعداد آرای کسب شده توسط کاندیدای «حزب دموکرات» در انتخابات شهرداری در این حوزه در سال ۱۹۹۷.

توجه: برای محاسبه فرمول‌هایی که در آنها از علامت منها استفاده می‌شود، از مقادیر مطلق استفاده کنید.

مجددا، در مناطقی که احزاب قدرتمند نیستند، تعیین «قابلیت ترغیب پذیری» اندکی پیچیده‌تر خواهد بود. یک فرمول که می‌توان در این باره

مورد استفاده قرار داد، به صورت زیر است:

روش های پیشرفته و علمی برای اندازه‌گیری در انتخابات

 

[(demLeg۹۵ – demPres۹۶) + (demGov۹۷ – demMayor۹۷)] تقسیم بر ۲-

demLeg۹۵= تعداد آرای کسب شده توسط کاندیدایی با جهت‌گیری مشابه «دموکرات‌ها» در این حوزه در انتخابات کنگره در سال ۱۹۹۵.

demPres۹۶= تعداد آرای کسب شده توسط کاندیدایی با جهت‌گیری مشابه «دموکرات‌ها» در انتخابات ریاست‌جمهوری در این حوزه در سال

۱۹۹۶.

demGov۹۷ = تعداد آرای کسب شده توسط کاندیدایی با جهت‌گیری مشابه «دموکرات‌ها» در انتخابات مربوط به فرماندار در این حوزه در سال

۱۹۹۷.

demMayor۹۷ = تعداد آرای کسب شده توسط کاندیدایی با جهت‌گیری مشابه «دموکرات‌ها» در انتخابات شهرداری در این حوزه در سال

۱۹۹۷.

 

در این فرمول، میانگین «تغییردهندگان رای» (در فاصله رقابت‌های کنگره در سال ۱۹۹۵ و رقابت‌های ریاست جمهوری در سال ۱۹۹۶) و

«تقسیم‌کنندگان آرا» (در فاصله رقابت‌های مربوط به انتخاب فرماندار و رقابت‌های شهرداری در سال ۱۹۹۷) با «جهت‌گیری دموکرات داشتن»

در چهار انتخابات در این حوزه به دست می‌آید. آشکار است که انتخاب اینکه کدام یک از احزاب و کاندیداها، «جهت‌‌گیری دموکرات » دارند،

کمی پیچیده خواهد بود…..

روش های پیشرفته و علمی برای اندازه‌گیری در انتخابات

 

مازیار میر مشاور عالی انتخابات

 

 

پیشنهاد برای مطالعه بیشتر :