نگاهی به تبلیغات انتخاباتی نامزدها در ادوار انتخابات ریاستجمهوری نگاهی به تبلیغات انتخاباتی نامزدها در ادوار انتخابات ریاستجمهوری ایت الله کروبی ترس از عشق، ترس از زندگی است و آنان که از عشق دوری می‌کنند مردگانی بیش نیستند. “برتراند راسل” کروبی در فاصله چهارساله بین این دو دوره انتخاباتی در قالب حزب اعتماد ملی […]
نگاهی به تبلیغات انتخاباتی نامزدها در ادوار انتخابات ریاستجمهوری
نگاهی به تبلیغات انتخاباتی نامزدها در ادوار انتخابات ریاستجمهوری
ایت الله کروبی
ترس از عشق، ترس از زندگی است و آنان که از عشق دوری می‌کنند مردگانی بیش نیستند.
“برتراند راسل”
کروبی در فاصله چهارساله بین این دو دوره انتخاباتی در قالب حزب اعتماد ملی فعالیت میکرد و در این دوره نیز به پشتوانه حزبی خود وارد انتخابات شد.
شعار اصلی مهدی کروبی در دوره پیشین (پرداخت ماهانه ۵۰ هزارتومان به هر ایرانی) بود. او در این دوره این رقم را به ۷۰ هزار تومان افزایش داد و تاکید کرد که این مبلغ به افراد
بالای ۱۸ سال پرداخت خواهد شد و بر اساس تشکیل سهام عام در بخش نفت و گاز تامین میشود.
سیاست تامین اجتماعی گسترده با استفاده از اهرمهایی نظیر (بیمه بیکاری) و (بیمه تحصیلی) از دیگر وعدههای مهدی کروبی در این زمینه بود. در این راستا هدفمندکردن یارانه ها در
یک بازه درازمدت از جمله شعارهای مهدی کروبی بود.
او همچنین در این دوره از (جراحی) در اقتصاد ایران سخن گفت: (اقتصاد ایران بیمار است و باید جراحی شود ولیکن این جراحی باید حسابشده، گام بهگام و با درنظر گرفتن همه
جوانب صورت گیرد.)
کروبی در این دوره از انتخابات ریاستجمهوری و شاید با توجه به ادبیات پرخاشجویانه احمدی نژاد در دوره چهارساله ریاست جمهوری اش، بر (تنشزدایی) و
(شفاف سازی) و (اعتمادسازی) در سیاست خارجی تاکید کرد. او در این باره گفت که در صورت انتخاب اوبهعنوان رئیس جمهور: (ما از انزوا و وضعی که داریم چه در سطح بین المللی
و چه در کشورهای همسایه بیرون خواهیم آمد.)
از دیگر وعده های جالب توجه مهدی کروبی، ایفای حقوق زنان و رفع تبعیض جنسیتی بود. او پیش از انتخابات و در جریان تبلیغات انتخاباتی، »جمیله کدیور« را به عنوان وزیر زن
کابینه خود معرفی کرد. او ضمن انتقاد از طرح هایی نظیر (گشت ارشاد)، از (برخورد منطقی و حسابشده) با مسئله حجاب سخن گفت و ضمن تاکید بر (توسعه مشارکت زنان) گفت:
(به حضور گسترده زنان در عرصه های اجرایی اعتقاد دارم و آنهایی که مرا میشناسند میدانند که در ادوار مجلس نیز همواره حامی حقوق زنان بوده ام.)
میرحسین موسوی
میرحسین موسوی از دیگر نامزدهای این دوره از انتخابات بود. میرحسین موسوی خامنه در هفت مهر ۱۳۲۰ در شهر خامنه در استان آذربایجان شرقی به دنیا آمد. پدر او (میراسماعیل
موسوی) تاجر چای بود. تحصیلات ابتدایی را در خامنه و تحصیالت متوسطه را در تبریز گذراند. برای تحصیالت دانشگاهی به تهران آمد و از دانشگاه ملی (شهید بهشتی فعلی) مدرک
کارشناسی ارشد در رشته معماری و شهرسازی دریافت کرد.
موسوی از همان دوره در فعالیتهای اجتماعی مشارکت داشت و در سال ۱۳۴۳ از موسسین انجمن اسلامی دانشگاه ملی بود و با گروههای ملی ـ مذهبی همچون نهضت آزادی نزدیک
بود. در سال ۱۳۴۸ با (زهره کاظمی) – که نام (زهرا رهنورد) را برای خود انتخاب کرده بود ـ ازدواج کرد. او که به چهرههای انقالبی در جریان انقلاب اسالمی نزدیک بود پس از انقالب و
با تاسیس حزب جمهوری اسالمی از سوی (محمدحسین بهشتی) به این حزب پیوست و دبیر سیاسی این حزب و سردبیر ارگان این حزب ـروزنامه جمهوری اسلامی ـ شد.
موسوی در سال ۱۳۶۰ به عنوان وزیر خارجه دولت (محمدعلی رجایی) معرفی شد. با جان باختن محمدعلی رجایی و (محمدجواد باهنر)، و با تکیه زدن سیدعلی خامنه ای بر پست
ریاست جمهوری، موسوی نیز با کش و قوسهایی به عنوان نخست وزیر از طرف او به مجلس شورای اسلامی معرفی شد. در دوران نخست وزیری با خامنه ای اختلاف نظرهایی ـ
خصوصا در زمینه اقتصادی ـ داشت اما حمایت آیت الله خمینی موجب شد او از سال ۶۰ تا ۶۸ نخست وزیر جمهوری اسلامی باقی بماند.
پس از فوت آیت الله خمینی و بازنگری در قانون اساسی، که به حذف پست نخست وزیری منجر شد، موسوی نیز از مناصب اجرایی کناره گرفت و به زندگی شخصی و هنری خود
مشغول شد. با این وجود همیشه، چه در قالب پستهای حاشیه ای و چه در قالب اظهارنظرهای گاه بی هگاه (مانند اعتراض به توقیف گسترده مطبوعات در بهار ۱۳۷۹) در حاشیه
سیاست حضور داشت.
او از سال ۱۳۶۸ و با حکم آیت الله خامنه ای ـ رهبر جدید نظام جمهوری اسالمی ـ به عضویت مجمع تشخیص مصلحت نظام در آمد و از سال ۱۳۷۵ نیز عضو شورای عالی انقالب
فرهنگی شد. جدای از مشاوره به هاشمی رفسنجانی و خاتمی در دوران ریاست جمهوری ایشان، او از سال ۱۳۷۸ و با حکم سیدمحمد خاتمی به ریاست فرهنگستان هنر رسید.
نگاهی به تبلیغات انتخاباتی نامزدها در ادوار انتخابات ریاستجمهوری
از میرحسین موسوی در دو انتخابات ریاست جمهوری سال ۷۶ و سال ۸۴ دعوت به عمل آمده بود تا به عنوان کاندیدای نیروهای چپ مذهبی (که بعدا به نام اصلاح طلب خوانده
شدند) در انتخابات حضور پیدا کند اما او هر دو بار این دعوت ها را رد کرد، تا اینکه در سال ۸۸ به تعبیر خود با ( درک احساس خطر) دعوت را رد نکرد و وارد انتخابات ریاست
جمهوری شد. با ورود او به عرصه انتخابات، سیدمحمد خاتمی ـ که پیش از آن اعلام آمادگی کرده بود ـ به نفع او از عرصه انتخابات کنار کشید.
اگرچه در ابتدا نیروهای بدنه اصلاح طلب در حمایت از موسوی تردید داشتند اما با حمایت قاطع خاتمی از او و نیز روشنی بیشتر مواضع موسوی، که با خواسته های اصلاح طلبان
نزدیکی داشت، بدنه حامی اصلاح طلبان به سمت او گرایش پیدا کردند. موسوی رنگ کمپین انتخاباتی خود را سبز انتخاب کرد و میتینگ های گسترده خیابانی در حمایت از او شکل
گرفت.
میرحسین موسوی که با انتقاد شدید از عملکرد چهارساله دولت احمدی نژاد وارد عرصه انتخابات شده بود، در جریان مناظره های رو در رو با احمدی نژاد، انتقادات سختی را از او
مطرح کرد. او احمدی نژاد را به (دروغگویی) و (فریب افکار عمومی) متهم کرد.
او رخ در رخ احمدی نژاد تاکید کرد که هیچ انگیزه ای برای آمدن به صحنه انتخابات داشته است اما رفتار دولت احمدینژاد (کارد را به استخوان رساند) و او احساس کرد که کشور به
خطر افتاده است. شعارهای میرحسین موسوی را نیز با توجه به چنین رویکرد انتقادی به دولت احمدی نژاد بایستی ارزیابی کرد.
میرحسین موسوی در حوزه اقتصادی تاکید کرد که دوره اقتصاد جنگی پایان یافته است و آن نوع اقتصاد – که با محوریت (کوپن) در اذهان مجسم میشود- مخصوص دوران جنگ
بوده است. از این رو موسوی بر تقویت بخش خصوصی به عنوان (عامل اصلی رشد اقتصادی کشور) تاکید کرد. (احیا سازمان مدیریت و برنامه ریزی) – که احمدی نژاد منحل کرده بود
– از دیگر وعده های اقتصادی میرحسین موسوی بود. او همچنین بر (توانمندسازی طبقه متوسط) و (هدفمندسازی تدریجی یارانه ها) تاکید کرد.
موسوی صراحتا گفت: (رشد ۸ درصد اقتصادی برای ما دیگر یک انتخاب نیست، بلکه یک الزام است.)
نگاهی به تبلیغات انتخاباتی نامزدها در ادوار انتخابات ریاستجمهوری
مازیار میر مشاور و تحلیل گر
Visits: 0
نظرات