یک کارافرین موفق میترا شاهسون
یک کارافرین موفق
دی ماه 1389 به روز رسانی 1401
بقلم دکتر مازیار میر
آمار وردپرس – بازدید: 830613
https://www.aparat.com/mazyarmir
https://www.aparat.com/zabane_badan
https://t.me/Iranian_leadership_school
https://www.instagram.com/mazyare_mir
https://www.instagram.com/mazyare.mir
بعنوان مشاور انتخاباتی که سالها در این امر اشتهار دارم امروز به یک اتفاق ساده و پیچیده می پردازم و…
همه چیز با یک برنامه رادیویی شرو ع شد و سپس تماس سرکار خانم شاهسون بانویی قدرتمند و توان مند که دارای بیماری MS
هستند اما هرگز بیماری بر قدرت و اعتماد بنفس و قدرت ایشان را تحت تاثیر قرار نداده است و سختی بیماری و دردجانکاه و یا….
بعنوان یک مشاور و مدرس کسب و کار متوجه شدم نه ایشان و نه هیچ کارافرین برتر جهان و مخصوصا خانم شاهسون هیچ یک از
این مسائل و مشکلات او را از تحرک و امید به آینده و برای رسیدن به افق زیبای موفقیت از پانینداخته است
آری متاسفانه گاهی کارها را بسیار سخت میگیریم، خستگی را بهانه میکنیم برای توقفهایمان، بیهیچ دلیل سگرمههایمان را در هم
میکشیم و طلبکارانه به دنیا نگاه و حتی لبخندمان را از دیگران دریغ میکنیم، بیاعتنا به آنچه داریم و قدر نمیدانیم. پرده خاکستری
مشکلات را اگر با سرانگشتان امید، کنار بزنیم، دنیایی شاد خواهیم دید، جهانی سرشار از رنگ، نور، شادی و محبت، دنیایی که
نداشتهها از یاد رفته و داشتهها مایه مباهات و امیدواری و حرکت خواهد بود گوشهای از این داشتهها را میتوان در نگاهی به آثار
میترا شاهسونی، هنرمند عکاس شیرازی، رصد کرد آثاری که درون هرکدام از آن زمان و مکان متوقف شده است تا به خاطر آوریم،
ارزشمندی تمام لحظهها را گفت و گو با میترا شاهسونی، هنرمند عکاس که قرار است نمایشگاهی از آثارش در آستانه بهار، برپا شود،
دریچهای است به باغ امید…
میترا شاهسونی، دختر شیرازی و دانشآموخته زیستشناسی از دانشگاه شیراز است، که به گفته خودش از سال ۸۲ و زمانی که ۱۸
سال داشت، متوجه بیماریاش شد و امروز و بعد از ۱۴ سال، روزهایش را با امید آغاز کرده و با لبخند ادامه داده و با شکرگذاری به
پایان رسانیده است. شاهسونی گفت: سال ٨٢، وقتی که ١٨ ساله بودم، بعد از امتحانات ترم اول دانشگاه با بی حسی و ضعف
اندامهای حرکتی مواجه شدم و بعد از مراجعه به پزشک و آزمایش متوجه شدم که “اماس” همراهم شده است!!
او اضافه کرد: البته قبول بیماری اماس، با تمام عوارض و درگیریهایش آنهم در حد فاصل نوجوانی و جوانی و در زمان دانشجویی که
انرژی، حرکت و پویایی مشخصههای هر انسانی است، برایم بسیار دشوار بود، اوایل حتی با نام بیماری هم نمیتوانستم کنار بیایم.
دلیل آن هم آگاهیهای نامناسب و اندک بود. بهنظر هنوز هم اطلاعرسانی در مورد این بیماری مناسب و متناسب نیست.
این هنرمند ادامه داد: به نظر من “ام اس” یکی از شوخیهای زشت روزگار هست، یک بیماری بیهویت که میتواند یک انسان را
متلاشی کند، فرو بریزد و سیبل هدفش هم جوانها هستند. این بیماری، آدم را در بهترین دوران زندگی و بدون اینکه بفهمی، همراه
میشود و با کینهای سخت، به قصد تصرف تمام ارادهات جلو میآید اما با وجود قدرت زیادش، قابل مهار است. تنها باید اراده کرد،
باید تکنیکهای مقابله با آن را یاد گرفت و محکم جلویش ایستاد.
شاهسون گفت: این بیماری در کنار سختیها نکاتی را به من یاد داد. این که زندگی را خیلی جدی نگیرم. در گذشته انسان ایدهآل
گرایی بودم و کوچکترین نقص در کارم باعث تنش زیادی میشد. اما الان به آگاهی رسیدم که هرکاری را با توکل به خدا شروع میکنم
و در هر مرحله از خداوند کمک میخواهم و نتیجه را به خودش میسپارم و باعث شده آرامش بیشتری داشته باشم و به نتیجه بهتری
برسم. ضمن اینکه از کارم لذت بیشتری میبرم. قدر داشتههایم را بیشتر میدانم و هر لحظه خداوند را شکر میکنم.
این هنرمند عکاس در پاسخ به این سئوال که چطور با وجود این بیماری وارد عرصه هنر شدهاید؟ گفت: هنر و به خصوص عکاسی برای
من دنیای جدیدی بود. عکاسی مرا از دغدغههای زندگی با بیماری، جدا کرد. روحم را به دنبال خودش کشاند. لحظههایی که مشغول
عکاسی هستم کاملا ضعف و ناتوانی را فراموش میکنم. او ادامه داد: این عشق به عکاسی و روح نوازشگرانه هنر بود که به من قدرت
داد. قدرت حضور در دورههای مختلف آموزشی عکاسی خصوصا دورههای عکاسی طبیعت که با وجود سختی، مشتاقانه در آنها شرکت
میکردم و علاوه بر کسب تجربه عکاسی در کنار سایر هنرمندان، از طبیعت انرژی میگرفتم.
شاهسون با اشاره به اینکه در رشته عکاسی پرتره فعال است، توجه به خلاقیت را در این حوزه بسیار مهم دانست و گفت: دوستان
زیادی در این راه به من کمک کردند، بچههایی که از هنرمندان عکاس هستند. عرفان سامانفر، عکاس حرفهای و هنرمند شهرمان،
محمود جوادی، محمد زرینکلاه و دوست عزیز و همیشه همراهم نجمه یغمور که از همه آنها سپاسگزارم.
این هنرمند که آتلیهی عکسی در نمایشگاه سازمان بهزیستی فارس در خیابان کوی زهرا دارد، گفت: در این مکان و با همراهی دکتر
سیدمازیار میر، یک کار راه انداختهام و امیدوارم که با کمک خداوند برای تعدادی از مددجویان و بیماران مبتلا به اماس، زمینه فعالیت
ایجاد کنم. اعتقاد دارم که یک نیکوکار یک شب به لبخندی میهمان میکند و کارآفرین یک عمر لبخندی را بر لب بسیاری مینشاند.
شاهسون که قدردان همراهی مسئولان بهزیستی و مشاوران و کارشناسان این سازمان است، اعتقاد دارد که تمام سازمانها و
مسئولان باید جوانان را جدی بگیرند، حتی جوانانی را که بهواسطه مشکلات جسمی، بهظاهر با محدودیت مواجه هستند، توجه
بیشتری داشته باشند.
این هنرمند با بیان اینکه با بیماری اماس هم میتوان سرزنده بود و لبخند را بهدنیا هدیه داد، گفت: سال گذشته در همایش ملی ام
اس که در برج میلاد برگزار شد، ایده نامگذاری my smile را به جای multiple sclerosis عنوان و پوستری با این موضوع طراحی و
همراه با تابلویی که با پوکههای آمپول حاصل از تزریقهای شبانه و شعری که از عمق وجودم برای همه دوستانم سروده بودم، به
حاضران در همایش تقدیم کردم.
این هنرمند عکاس شاکر خداوند است و تاکید دارد که این شکر به آن خاطر است که خداوند علیرغم ضعف بدنی و تمام مشکلاتی که
بیماری اماس برایش ایجاد کرده، توانایی اندیشیدن، خوب دیدن و لبخند زدن را به او عطا کرده است. امید را در دلش زنده نگهداشته
و امید دادن به دیگران راشاهسون این روزها با همکاری بستگان و کمکهای شهرداری، فرمانداری و میراث فرهنگی نیریز، مجموعه
تفریحی و گردشگری عشایری منتسب به ایل شاهسون را در آن شهرستان راهاندازی کرده و قرار است در ایام نوروز، آداب و رسوم این
ایل را به مسافران نوروزی، معرفی کند.
به نظر می رسد رفتارهای حرفه ای از این دست بسیار موثر و درآمد زا است و افرادی با چنین استراتژیهایی موفقتر خواهند بود و کار
تیمی قدرت دو چندانی به ما می دهد.
maziyare_mir@
فرهیخته گرامی و ارجمند شما می توانید از یک منتور و کوچ حرفه ای و کاملا کار کشته برای بهبود فروش و برندسازی و در نهایت ارتقا
سطح کیفی و کمی در کسب و کار و یا استارتاپ خود استفاده فرمائید با ما همراه باشید .
توصیه میشود مطالب زیرا مطالعه نمایید:
دوره آموزشی مذاکره و ارتباطات غیرکلامی
لمپنیسم کار آفرینی – Entrepreneurship lumpenism
تجربیات کارآفرینی و ارتباط موثر
فریاد کارآفرینی