مروری بر صنعت مد لوکس

خلاصه

در حال حاضر، مد لوکس یکی از صنایعی است که به سرعت در حال گسترش است و عملکرد خوبی دارد و شرکت

های پیشرو در چند سال اخیر رشد دو رقمی را تجربه کرده اند. این فصل:

تعریفی از تجمل و بحث مفصل در مورد چگونگی تغییر آن در طول زمان تا رسیدن به مفاهیم تجمل جدید و صفر

کردن ارائه می دهد.

یک نمای کلی از صنعت، عملکرد آن و روندهای اصلی منطقه ای آن ارائه می دهد.

با تشریح فرآیند تمرکز صنعت که توسط ادغام و اکتساب هدایت می شود، به پایان می رسد.

کلمات کلیدی: لوکس، لوکس جدید، میراث برند، صفر کردن، ادغام و اکتساب

مفهوم تجمل گرایی و ویژگی های آن

مفهوم تجمل گرایی

از منظر ریشه شناسی، کلمه تجمل از کلمه لاتین \”luxus\” گرفته شده است که به معنای فراوانی، زیاده روی در

شیوه زندگی یا نمایش ثروت با هدف ارضای خواسته هایی است که فراتر از نیازهای واقعی است. همانطور که

سومبارت بیان می کند، تجمل هر هزینه ای است که بیش از آنچه لازم است باشد (Sombart 1967). از این رو،

مفهوم تجمل ارتباط تنگاتنگی با نیازهای انسان دارد و تعریف مشخص از تجمل بستگی به زمان و جامعه خاص

تحت تحلیل دارد و ممکن است در این جنبه‌ها متفاوت باشد. هیچ تعریف منحصر به فردی از \”لوکس\” وجود ندارد.

برعکس، در ارتباط با بافت مکان و زمان و نیز با توجه به دیدگاه مطالعه، اشکال و معانی متفاوتی به خود می گیرد.

لاکچری یک شخصیت عشایری و چند منظوره دارد که به سختی می توان آن را در یک مفهوم منحصر به فرد و

قطعی جستجو کرد.

در این زمینه، در نهایت، اصطلاح تجمل می تواند معنایی منفی پیدا کند که به تصاویر اغراق و بی اعتدالی مرتبط

است. تصادفی نیست که از ریشه \”lux\” نیز کلمه \”luxuria\” نشأت گرفته است که می تواند به عنوان \”شور،

وفور، تجمل\” و \”زندگی شوم و هوس انگیز\” ترجمه شود (Lipovetsky and Roux 2003). اصطلاح لوکس

همچنین لم یونانی \”loxos\” (Mattia 2013) را به یاد می آورد که به معنای رشد به صورت مورب است که می

تواند به عنوان جابجایی و انحراف از هنجار نیز تعبیر شود. ارجاع به ایده جدایی نیز توسط کاپفرر (2012) مورد بحث

قرار گرفته است که منشأ آن را در لاتین \”luxation\”، یعنی فاصله، شناسایی می کند و پیشنهاد می کند که

تجمل انحراف قابل توجهی را از روش معمول ارضای نیازها توصیف می کند. این حوزه معمولاً به تجربیات، اشیاء و

خدمات مرتبط است و با ارزش نمادین بالایی مشخص می شود که مصرف کننده مایل است مبالغ گزافی را برای

آن هزینه کند که بسیار بالاتر از میانگین قیمت طبقه ای که محصول به آن تعلق دارد، که به نوبه خود قطعاً ثابت

نیست. به مجموع ساده هزینه های تولید بنابراین، این اصطلاح نوعی انحراف و تحریف را نشان می دهد که در آن

افراط و تمایز آمیخته می شود. این نگرش مشتمل بر اشتیاق برای همه چیزهایی است که خارج از هنجار است.

تصادفی نیست که معنای این اصطلاح بین دو قطب متضاد در نوسان است: از یک سو، بازنمایی ثروت، سزاوار به

رسمیت شناختن موفقیت اقتصادی و اجتماعی مرتبط با ظرفیت‌های فرد و از سوی دیگر، بد. ذوق و فقدان اندازه

که از دلبستگی انحصاری به هر چیزی که زائد و مادی است نشات می گیرد. از این ملاحظات، دو تفسیر متفاوت از

مفهوم تجمل بیرون می‌آید: از یک سو، شکلی از مصرف متظاهر را به تصویر می‌کشد که نیاز به کسب کالا برای

نمایش موقعیت و ثروت را برمی‌انگیزد. از سوی دیگر، به بعد عاطفی (مصرف لذت گرایانه) اشاره دارد که به دنبال

رضایت و رضایت شخصی است. تجمل در این مورد به معنای دادن بهترین ها به خود و جستجوی لذت و رفاه خود

است.

از این تحلیل ریشه‌شناختی مختصر، می‌توانیم دوسوگرا بودن مفهوم تجمل را هم مثبت و هم منفی درک کنیم و

این که چگونه این موضوع تفاسیر و معانی مختلفی را در بر می‌گیرد. معنایی که به تجمل نسبت داده می شود

بدون شک در طول زمان دچار دگردیسی شده و در دوره های مختلف تاریخی شکل و ارزش خود را تغییر داده

است.

به گفته لیپووتسکی و روکس (Lipovetsky and Roux 2003)، تجمل گرایی با تولید ساده اشیاء گران قیمت و

خودنمایی مجلل و مجلل آغاز نشد. با این حال، حتی در ماقبل تاریخ نیز می توان اخلاق تجملی را یافت. تجمل

\”پارینه سنگی\” قبل از اینکه نماد تمدن مادی باشد، یک پدیده فرهنگی بود، یک نگرش ذهنی که تایید انسان را

به عنوان موجودی اجتماعی و نه حیوانی می دید. دلیل دیگر پیدایش تجمل گرایی، جدای از دیدگاه اقتصادی و

مادی گرایانه، دینی است که در آن تجمل شکلی مقدس به خود می گیرد که از نمادگرایی و نزدیکی به خدایان

تشکیل شده است. اقلام لوکس هدایایی عالی برای خدایان امپراتوری های مصر یا روم باستان بودند. با توسعه

تمدن های بزرگ جهان باستان، کالاهای تجملی به طور فزاینده ای به ایده ثروت، امتیاز و قدرت همراه با رضایت ابو

اشاره می کردند…..