استانداردهای جهانی در روابط عمومی و سواد رسانه ای نوین

 

روابط عمومی یا Public relations یا PR

به علمِ مدیریتِ چرخهٔ اطلاعات، مابینِ یک فرد یا سازمان، (اعم از بازرگانی و اقتصادی و دولتی یا سازمان مردم‌نهاد)،

با عموم اطلاق می‌گردد.

روابط عمومی، راهی است میان یک سازمان و مخاطبان آن.روابط عمومی عبارت است انتقال و تجزیه و تحلیل اطلاعات و نظرات مدیریت مؤسسه به مخاطبان ان و

انتقال تجزیه و تحلیل اطلاعات این گروهها به مدیریت به منظور ایجاد همسویی و هماهنگی در علایق و منافع.

روابط عمومی

مجموعه‌ای از اقدامات و کوشش‌های حساب‌شده‌ای است که هر سازمان برای برقراریِ ارتباطاتِ مؤثر و هدفمند با گروه‌هایی که با آن در ارتباط‌اند انجام

می‌دهد.

روابط عمومی، روبه‌رو شدنِ یک سازمان یا مؤسسه با مخاطبانش را از طریق پرداختن به موضوعات و مطالب و اخباری انجام می‌دهد که به منافعِ مشترک آن‌ها مربوط

است. سخنرانی در کنفرانس‌ها، همکاری با رسانه‌ها و بهره‌وری از آنها، ارتباطات بحران، اشتغال به امورِ اجتماعی از طریق رسانه‌ها و ارتباط با کارکنان، در زُمرهٔ وظایف

این حرفه است. فعالیتِ روابط عمومی، چندان مستقیم و ملموس نیست و همین، فرق آن با تبلیغات است. روابط عمومی می‌تواند برای ساختن روابطِ تفاهم‌آمیز با

کارکنان، مشتریان، سرمایه‌گذاران، رأی‌دهندگان و عموم مردم به کار رود.

تقریباً هر سازمانی که با افکار عمومی سروکار دارد و نیازمند ارائه‌یِ تصویرِ روشنی از خود نزد آن است، گونه‌ای از روابط عمومی را به خدمت می‌گیرد. برخی از

رشته‌های مرتبط تحت نام ارتباطات شرکتی نظیرِ روابط رسانه‌ای، روابط سرمایه‌گذاری، ارتباطات داخلی و روابط کارْ وجود دارند که به فعالیت‌های روابط عمومی ربط

دارند. کارکنانِ روابط عمومی عموماً توجه خود را به ساختن مناسباتشان با کسانی معطوف می‌کنند که به همسازی با آن‌ها بینجامد. کارکنان روابط عمومی باید بدانند

که چطور به شکلی شفاف بنویسند، صحبت کنند و با تجزیه و تحلیلِ امورِ مربوطِ به سازمان و مؤسسه‌یِ خود، به رفع و رجوع مسائل بپردازند. این مهارت‌ها به شدت

مورد نیازند، زیرا در رشته‌یِ روابط عمومی، ارتباطِ پیوسته‌ای میانِ کارکنان و کسانی وجود دارد که در تعیینِ سَمتِ سیاست‌های همگانی، نقش ایفا می‌کنند. کارکنانِ

روابط عمومی همچنین باید به اندیشه‌ورزیِ انتقادی بپردازند تا بتوانند به واسطهٔ این مهارت، به حلِ مشکلاتِ احتمالیِ مشتریان و موکلانِ خود اقدام کنند.

روابط عمومی دارای چندین قلمروِ کاریِ مشخص است و از همه مقبول‌تر، روابط عمومی مالی، روابط عمومی فراورده و روابط عمومی بحران است:

 

• روابط عمومی مالی عمدتاً اطلاعات گزارشگران تجاری را فراهم می‌کند.
• روابط عمومی فراورده برای یک فراوردهٔ ویژه یا خدمات (به جای استفاده از آگهیِ بازرگانی) شهرت به دست می‌آورد.
• روابط عمومی بحران به اتهام‌هایِ ناروا و اطلاعاتِ نادرست پاسخ می‌دهد.

تفاوت‌های روابط عمومی و تبلیغات

 

یکی از بزرگترین تفاوت‌های روابط عمومی و تبلیغات در برنامه‌ریزی است؛ به‌طوری‌که روابط عمومی برای بلندمدت برنامه‌ریزی می‌کند اما تبلیغات، در کوتاه‌ترین زمانِ

ممکن به دنبال نتیجه است و البته این موضوع، ریسکِ کار را بالا می‌برد. روابط عمومی با صبر و حوصله و اختصاصِ زمانِ تفکرِ بیشتر به مشتری و شرکت، در جهتِ جلبِ

رضایتِ هرچه بیشتر مشتری و ارائه‌یِ خدمات بهتر، سعی در دائمی کردن مشتریان و مخاطبان شرکت دارد.

ارئهٔ چهرهٔ واقعی و شفافِ شرکت به مشتریانْ از وظایف مهم روابط عمومی است و اگر این درک به وجود آید که مشتریانْ صاحبانِ اصلیِ شرکت هستند و بدونِ وجودِ

آن‌ها شرکت و سود دهی معنی نخواهد داشت، در می‌یابیم که باید به روابط عمومی حرفه‌ای، به دیده‌یِ یک بخشِ مهم و لازم در هر سازمانی نگریسته شود.

مدیرعاملان و مدیرانِ رده‌بالا، زمانِ کافی برای رسیدگی به سیلِ اطلاعاتی که هر روزه به سازمان‌ها سرازیر می‌شوند را ندارند؛ و البته تمامِ این اطلاعات نیز به کار آن‌ها

نمی‌آید. در این زمینه، دسته‌بندیِ اطلاعاتِ وارد شده به سازمان‌ها، به‌روزرسانی و شناختِ ارتباطِ آن‌ها با سمت‌های متفاوت مدیران، نه تنها به صرفه‌جویی در زمان

آن‌ها کمک فراوانی می‌کند بلکه باعث جلوگیری از پراکندگی و سردر گمی واحدهای مختلف سازمان می‌شود. این کاتالیزورِ تصمیم‌گیری در سازمانْ تا حد زیادی به

مشتریان نیز کمک می‌کند؛ و آن‌ها هم می‌دانند برای مطالبات خود به کجا مراجعه نمایند.

امروزه مشتری‌مداری نه به عنوان یک شعار که به عنوان یک رُکن اصلی در سودآوری و بقای سازمان‌ها و شرکت‌ها به مِوضوعی حیاتی تبدیل شده‌است و دیگر

نمی‌توان با شعار دادنِ بدونِ عملْ گفت که سازمانی به این امر پرداخته‌است یا سازمان این ادعا را داشته باشد، در حالی که در عملْ مشتریان رضایتی از سازمان

ندارند.

بازگوکردنِ واقعیت‌های سازمان‌ها برای مشتریان و حدِ این شفاف‌سازی، دغدغهٔ اصلیِ روابط‌عمومی‌ها است. چرا که آنجا که پای بازگوکردنِ اسرارِ سازمان در میان

استْ میانِ حقوقِ مشتری و اسرارِ سازمانْ باید به بهترین نحو توازن برقرار کرد.

ساختن چهره‌ای مناسب از سازمان در میان مردم و مخاطبان اصلی سازمان یا شرکت و نیز مطرح کردن نام یا برند در بین این همه سازمان و شرکت که روزانه به تعداد

آن‌ها افزوده می‌شود، کاری است که تنها یک روابط عمومی حرفه‌ای و آگاه از عهده آن بر می‌آید.

روابط عمومی به دنبال سود دو طرفه است و مثل تبلیغات تنها به سود سازمان خود فکر نمی‌کند و در واقع روابط عمومی تلاش دارد تا با ارتباطی هدفمند و مؤثر، ضمن

برآوردن نیازهای سازمان خود در جهت شکل‌دهی صحیح به ارتباط مشتریان و سازمانش اقدام کند و از این طریق ارتباط مخاطبان با سازمان را تسهیل کنند.

روابط عمومی نیاز به سازماندهی مجدد، مهندسی مجدد و الگوسازی دارد. ما الگوی مشخصی نداریم و این یک آفت است لذا روابط عمومی به *پوست اندازی جدی*

نیازمند است.

روابط عمومی تخصصی یعنی خوب شناساندن کارهای خوب سازمان به مردم و ارتباط با مردم، دیده شدن و مورد توجه قرار گرفتن است.

روابط عمومی قدرتمند دارای نگرش نو، رفتار حرفه ای، دانش روز و نیاز به حرکت نو دارد، دنیای امروز عصر انفجار اطلاعات و توسعه شگفت انگیز ارتباطات است.

افزایش خود انگاره مثبت در روابط عمومی

 

افزایش خود پنداره و ارتقای صلاحیتهای فردی و شایستگی و توانمندی های شخصی راهکار تحول در روابط عمومی است.

شاغلان روابط عمومی در عرصه های فردی و سازمانی باید انواع سوادها و شایستگی ها از جمله؛ سواد ارتباطی، سواد عاطفی ، سواد شایستگی و سواد رسانه ای

را در خود بالا برده و به استاندارها و معیارهای لازم یک کارگزار روابط عمومی مطلوب نزدیک شوند .

آنچه ما همواره در مسیر تحول فردی و سازمانی به آن نیاز داریم این است که باید :

 

\”از خودمان آغاز کنیم \” و دانش و مهارت و تخصص های ارتباطی را در خودمان بالا ببریم.

 

روابط عمومی ها باید انواع فیک نیوزها را بشناسند.

 

اخبار جعلی به یکی از داغ‌ترین موضوعات تاریخ اخیر اخبار تبدیل شده ‌است.

 

اخبار جعلی انتشار عمدی اطلاعات کاملا نادرست و یا به شدت تحریف شده در قالب متن، عکس و یا فیلم از طریق رسانه‌های اجتماعی و یا رسانه‌های خبری است.

در مورد رسانه‌های اجتماعی، عمدتا توسط وب سایت‌هایی که به طور هدفمند اطلاعات نادرست را تحت پوشش اخبار معتبر منتشر می کنند، انجام می‌شود.

لینک‌های اخبار در پلت فرم‌های رسانه های اجتماعی به اشتراک گذاشته شده و سپس توسط کاربران بی خبر به اشتراک گذاشته می‌شوند.

اخبار جعلی انواع مختلف دارد که توسط خروجی‌های خبری منتشر می‌شوند:

 

اطلاعات کاذب غیر عمدی  Misinformation

 

میس اینفورمیشن اطلاعات غلط است اما شخص و یا مالک رسانه که آن را منتشر می‌کند اعتقاد بر صحیح بودن آن دارند و هدفشان صدمه زدن و یا آسیب رساندن

نیست

 

اطلاعات کاذب عمدی  disinformation

 

دیس اینفورمیشن به اطلاعات نادرست و گمراه کننده گفته می‌شود که عمدا و تاکتیکی به منظور آسیب رساندن به فرد، گروه اجتماعی، سازمان و یا کشور و یا

تاثیرگذاری بر افکار عمومی و مبهم نشان دادن حقیقت منتشر می‌شود. disinformation همچنین یک تاکتیک در جنگ اطلاعاتی است.

 

اطلاعات آسیب رسان malinformation

 

یونسکو مال اینفورمیشن را به عنوان اطلاعات مبتنی بر واقعیت اما برای آسیب رساندن به شخص، سازمان یا کشور تعریف می کند. یک نمونه از اطلاعات نادرست

هنگامی رخ داد که در انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۱۶ ایالات متحده آمریکا، هکرها ایمیل هیلاری کلینتون را فاش کردند و کارزار دموکرات ها را بی ثبات کردند.

نمونه موردی اخبار جعلی در مورد وزارت جهاد کشاورزی شکل گرفت ! طراحان اولیه اخبار جعلی یک خبر معتبر و واقعی که فقط یک بخش از آن واقعی بود را به عنوان

میس اینفورمیشن و در قالبی معتبر منتشر کرده و در سطح وسیعی آن را بازنشر دادند. در مرحله دوم وارد فاز جدیدی به نام دیس اینفورمیشن و مال اینفورمیشن شده

و اطلاعات گمراه کننده ای را با اضافه کردن چند برابری به لیست اضافه کردند و عملا قصد وارد کردن ضربه به بدنه مدیریتی وزارت برآمدند و وارد فاز تخریبی شدند.

 

د