بخشی از هدف راهپیمایی واشنگتن برای مشاغل و آزادی نشان دادن حمایت عمومی از قانون حقوق مدنی بود که توسط رئیس جمهور جان اف کندی در ژوئن

پیشنهاد شد. بنابراین، مارتین لوتر کینگ و دیگر رهبران موافقت کردند که سخنرانی های خود را سرد نگه دارند تا از تحریک نافرمانی مدنی که مشخصه جنبش

حقوق مدنی است جلوگیری کنند. کینگ در ابتدا این سخنرانی را به عنوان ادای احترام به سخنرانی آبراهام لینکلن در گتیزبورگ و همزمان با صدمین سالگرد

اعلامیه رهایی برنامه ریزی کرد.

کینگ از زمان سخنرانی خود در سال 1960 در انجمن ملی برای پیشرفت رنگین پوستان (NAACP) با عنوان “سیاه پوستان و رویای آمریکایی” این رویا را موعظه

کرده است. وی در سخنرانی خود به شکاف بین رویای آمریکایی و واقعیت پرداخت و استدلال کرد که برتری طلبان آشکارا این رویا را نقض کرده اند و گفت: «دولت

فدرال ما نیز با بی تفاوتی، ریاکاری و خیانت به امر عدالت به این رویا آسیب رسانده است. ” او گفت. دکتر کینگ پیشنهاد می کند: «این امکان وجود دارد که سیاه

پوستان ابزار خدا برای نجات روح آمریکا باشند. در سال 1961، در چندین سخنرانی و بیانیه ملی، او از جنبش حقوق مدنی و “رویای برابری” برای فعالان

دانشجویی – “رویای آمریکایی… رویایی که هنوز به حقیقت نپیوست” – صحبت کرد و آن را “رویا” نامید. “مرکز سیاست بود. این سخنرانی ها در 27 نوامبر 1962،

دکتر کینگ در دبیرستان بوکر تی واشنگتن در راکی ​​ماونت، کارولینای شمالی سخنرانی کرد. آن سخنرانی طولانی تر از سخنرانی او در نهایت در یادبود لینکلن

بود. برخی از متن جابجا شده بود، اما تا حد زیادی یکسان بود، از جمله ترفند “من یک رویا دارم”. پس از کشف مجدد در سال 2015، یک ضبط بازیابی شده و

دیجیتالی از سخنرانی سال 1962 توسط گروه انگلیسی دانشگاه ایالتی کارولینای شمالی برای عموم منتشر شد. کینگ همچنین در ماه ژوئن در دیترویت

سخنرانی کرد که در آن از “من یک رویا دارم” خودداری کرد. 1963، 23 ژوئن 1963، درست پس از 125000 پیاده روی بزرگ به سوی آزادی، اما قبل از آن 25000

نفر در Cobo Hall در دیترویت جمع شدند. رویترز به او دفتری در خانه همبستگی، مقر اتحادیه ملی کارگران خودرو در دیترویت داد، جایی که کینگ روی نوشتن I.

Have a Dream کار می کرد، سخنرانی در پیش بینی راهپیمایی در واشنگتن. ماحلیا جکسون، که آواز خواند. How I Got Over” درست قبل از سخنرانی او در

واشنگتن، از سخنرانی کینگ در دیترویت خبر داشت. پس از راهپیمایی واشنگتن دی سی، صدای ضبط شده ای از سخنرانی دکتر کینگ کوبو در سالن او توسط

گوردی رکوردز در دیترویت به عنوان LP او با عنوان March to منتشر شد. آزادی. راهپیمایی در واشنگتن، معروف به “من یک سخنرانی رویایی دارم”، دارای چندین

نسخه است که در چندین زمان مختلف نوشته شده است. این پیش نویس یک نسخه واحد از پیش نویس را نداشت، بلکه ادغام چندین پیش نویس بود که در

ابتدا “عادی بودن” نام داشت. دیگر هرگز”. بیشتر این محتوا به همراه “سخنرانی عادی” دیگر در پیش نویس نهایی باقی مانده است. مجموعه کالج مورهاوس

مارتین لوتر کینگ جونیور در کالج مورهاوس. تمرکز عبارت “من یک رویا دارم” نیز در محتوای سخنرانی ظاهر می شود. در اواخر سخنرانی، ماهالیا جکسون خواننده

برجسته انجیل آفریقایی-آمریکایی از میان جمعیت بر سر کینگ فریاد زد: “مارتین، از رویاهایت به من بگو.” دکتر با گذاشتن سخنان آماده شده.کینگ یک “خطبه”

بداهه آغاز کرد که در “من یک رویا دارم” به اوج خود رسید. این سخنرانی با کمک استنلی لویسون و کلارنس بنجامین جونز از ریوردیل، نیویورک تهیه شد. جونز

گفت: «سخنرانی برای ما اولویت نداشت، زیرا پشتیبانی برای راهپیمایی بسیار دست و پا گیر بود. سخنرانی کنید” او گفت. میدونم میخواست چی بگه ”

سخنرانی کینگ که به طور گسترده به عنوان شاهکار لفاظی مورد ستایش قرار می گیرد، به نقل از اسناد محوری در تاریخ آمریکا، از جمله اعلامیه استقلال،

اعلامیه رهایی و قانون اساسی ایالات متحده می پردازد. دکتر کینگ سخنرانی خود را با این جمله آغاز کرد: «پنجاه سال پیش…» با اشاره به خطاب در گتیزبورگ

آبراهام لینکلن، با اشاره به لغو برده داری که در اعلامیه رهایی مشخص شده است، و «پایانی شادمانه برای یک سیستم طولانی برده داری». او گفت: اواخر

شب بود. شبی که آنها اسیر شدند. «آنافورا (یعنی تکرار یک عبارت در ابتدای جمله) در طول سخنرانی استفاده می شود. در ابتدای سخنرانی دکتر کینگ از

مردم دعوت می کند. در پاراگراف ششم سه بار “اکنون وقت است” تکرار شده است. پرمخاطب ترین مثال آنافورا در عبارت پر نقل قول “من یک رویا دارم” است که

دکتر هشت بار برای آن تکرار شده است. برخی دیگر عبارتند از: «صد سال بعد»، «ما هرگز نمی‌توانیم راضی باشیم»، «با این ایمان»، «بگذار آزادی زنگ بزند» و

«بالاخره آزادی». به گزارش برنامه رسمی، از جمله نقل‌قول‌ترین سطرهای سخنرانی این بود: «رویایی دارم که چهار فرزند خردسالم روزی در کشوری زندگی

می‌کنند که در آن نه از روی رنگ پوستشان، بلکه بر اساس آنچه هستند قضاوت می‌شوند. به گفته جان لوئیس، نماینده کنگره ایالات متحده، که در آن روز به

عنوان رئیس کمیته هماهنگی بدون خشونت دانشجویان سخنرانی کرد، «دکتر. “منطقه ای تاریخی که برای همیشه به رسمیت شناخته خواهد شد. او همانطور

که صحبت کرد، نه تنها مردم آنجا، بلکه در سراسر آمریکا را آموزش داد، الهام بخشید و الهام بخشید، و این موضوع به نسل های آینده اطلاع داد.” ایده های این

سخنرانی منعکس کننده تجربه اجتماعی دکتر کینگ در مورد سوء استفاده قوم گرایان، سوء استفاده و استثمار سیاه پوستان است. این سخنرانی به اسطوره

آمریکا به عنوان کشوری که برای ارائه آزادی و عدالت برای همه مردم تأسیس شده است و با استدلال به عدالت نژادی متوسل می شود. همچنین با خواست

خدا سازگار است، اسطوره را با قرار دادن آن در یک زمینه معنوی تقویت و فراتر می‌برد. بنابراین، لفاظی این سخنرانی به آمریکا برای گناهان نژادی خود رستگاری

می‌دهد. کینگ وعده‌های داده شده توسط ایالات متحده را به عنوان یک “سفته” توصیف می‌کند. او می‌گوید که «آمریکا به سیاه‌پوستان چک بدی داد» اما با

راهپیمایی در واشنگتن دی سی، «ما آمدیم این چک را نقد کنیم».

در سخنرانی کینگ از کلمات و ایده هایی از سخنرانی های خود و نوشته های دیگر استفاده شده است. در طول سالها، او از سرود محبوب میهن پرستانه

ساموئل فرانسیس اسمیت، «آمریکا (کشور من، تیس تو)» نقل قول کرد تا در مورد رویاهای خود صحبت کند و به کتاب مقدس اشارات فراوانی کرد. ایده حقوق

اساسی به عنوان “وعده های محقق نشده” توسط کلارنس جونز مطرح شد. آخرین قسمت سخنرانی دکتر کینگ شباهت زیادی به سخنرانی آرچیبالد کری

جونیور در کنوانسیون ملی جمهوریخواهان در سال 1952 دارد. هر دو سخنرانی با خواندن آیه اول پایان می‌یابند: گفته می‌شود که کینگ از بخشی از سخنرانی

پلاتیا هال فعال SNCC در سایت سوخته‌شده Mount of Olives Baptist استفاده کرده است. در سپتامبر 1962، در یک کلیسای آفریقایی-آمریکایی در شهرستان

ترل، جورجیا، او عبارت “من یک رویا دارم” را تکرار کرد. کلیسا پس از استفاده برای یک جلسه ثبت نام رای دهندگان سوخت. سخنرانی در آهنگ موعظه با ارجاع

به آیات کتاب مقدس، از جمله اشعیا 40:4-5 (“رویایی می بینم که هر وادی بلند خواهد شد…”) و عاموس 5:24 آمیخته شده است (“اما عدالت مانند فرود می

آید. آب…») پایان سخنرانی به غلاطیان 3:28 اشاره دارد. «دیگر یهودی یا یونانی، برده یا آزاد، مرد یا زن وجود ندارد، زیرا همه شما در مسیح عیسی یکی

هستید.» («این زمستان گلایه‌های ما / تابستان با شکوهی بود…»)، گفت: «این تابستان طاقت‌فرسا نارضایتی‌های عدالت‌خواه سیاه، هیجان‌انگیز است. خیلی

دور نخواهد بود، “او گفت. پاییز …”

گفتار “من رویایی دارم” را می توان با استفاده از سه لنز بلاغی تحلیل کرد: آمیختگی آوازی، صدای نبوی و عینک پویا. آمیختگی آوازی ترکیبی از صدای خود فرد با

صدای یک سلف مذهبی است. صدای پیامبر از لفاظی استفاده می کند تا برای ملت صحبت کند. این نمایش پویا از تعریف ارسطو به عنوان «شکل ترکیبی ضعیف

درام، ترکیبی نمایشی که بر عوامل بیرونی (شوک، احساس، رهاسازی پرشور) تکیه دارد، مانند درگیری تلویزیونی و آیین‌های کنترل اجتماعی پیروی می‌کند.

برگرفته از بلاغت پادشاه این سخنرانی را می توان با بلاغت پیامبران عهد عتیق مقایسه کرد. دکتر کینگ در طول سخنرانی خود با اضطرار و فوریت صحبت می

کند و صدایی نبوی به او می دهد. یک صدای نبوی باید “وظیفه و فضیلت را در زوال تمایلات جنسی بازگرداند.” یک مثال واضح زمانی است که دکتر کینگ اعلام

کرد: “اکنون زمان آن است که عدالت را برای همه فرزندان خدا به واقعیت تبدیل کنیم.” پیوند صوتی تکنیکی است که اغلب توسط واعظان آفریقایی-آمریکایی

استفاده می شود. صداهای واعظ قبلی، گزیده ای از کتاب مقدس و افکار خود گوینده را ترکیب کنید تا صدایی منحصر به فرد ایجاد کنید. دکتر کینگ هنگام اشاره

به سرود سکولار «آمریکا» با آمیختگی صداها می خواند. یک عینک پویا به زمینه ای که در آن استفاده می شود بستگی دارد. سخنرانی دکتر کینگ را می توان با

توجه به “وضعیت درام و تنش” (در جریان جنبش حقوق مدنی و راهپیمایی در واشنگتن) به عنوان یک نمایش پویا طبقه بندی کرد. بحث هایی وجود دارد که چرا

سخنرانی کینگ اینقدر قوی بود. آنتونی ترندل، سخنران اجرایی، نوشت: “افراد مناسب در مکان مناسب، در زمان مناسب، با کلمات مناسب به افراد ……