اصول سرپرستی قسمت دهم

اصول سرپرستی قسمت دهم

اما روش های تقسیم کار و طبقه بندی وظایف در اصول علمی سرپرستی

تهیه طرح سازمانی و تقسیم کار در داخل سازمان به دو صورت امکان پذیر است:اول روش تحلیلی یا از بالا به پایین,و دوم روش

ترکیبی یا از پایین به بالا.

مزایا و معایب تقسیم کار

الف-مزایا: هزینه آموزش کارگران کاهش یابد-درجه اتکای سازمان به افراد به حداقل برسد

-به علت کوتاه بودن دوره انجام کار و تکرار کار,کارگر تلاش می کند حرکات بی فایده و زاید را انجام ندهد.بنابراین اشتباهات کمتر می

شود و محصول بیشتری نیز تولید می شود.

ب-معایب: فرد نمی تواند احتیاجات روانی خود را به طور باید و شاید برآورده نماید لذا غیبت از کار افزایش می یابد- با کم شدن اتکای

سازمان به مهارت آن ها,فرد احتیاجات تامینی خود را در خطر می بیند.

شیفت های کاری یا نوبت کاری

علاوه بر شیوه های مختلف تقسیم کار که در بالا اشاره شده شیفت های کاری یکی از روش های تقسیم کار بین

کارکنان,کارمندان و کارگران نوبت کاری یا شیفتی,در بخش های تولیدی,صنعتی,درمانی و سازمان های نظامی و حتی اداری می باشد.

مشکل عمده این روش سازماندهی,افزایش هزینه فعالیت در نوبت های عصر و شب و کاهش کارایی در نوبت های مذکور در مقایسه

با نوبت روز است.همچنین در این روش اعمال نظارت مدیران بر فعالیت های کارکنان,دشوارتر است.

انواع شیفت های کاری متداول

اصول سرپرستی قسمت دهم

کار نوبتی:

عبارت کاری که در طول ماه گردش دارد به نحوی که نوبت های آن در صبح یا عصر یا شب واقع می شود.اگر ساعت کار بین ۶ تا ۲۲

باشد کار روز,و ساعات کار از ۲۲ تا ۶ بامداد,کار شب نامیده می شود. کاری که بخشی از ساعات آن در روز وبخشی در شب واقع می

شود.کار مختلط نامیده می شود.ساعت کار از ۶ صبح تا ۱۴ را شیفت اول یا شیفت صبح,و ساعت کار از ۱۴ تا ۲۲ را شیفت دوم یا

شیفت عصر, و ساعات کار از ۲۲ تا ۶ صبح روز بعد را شیفت سوم  یا شیفت شب می نامند.از آنجا که سختی کار کارگران نوبت کار

بیشتر از کارگران غیر نوبتی است,لذا قانون امتیازاتی را برای کارگران نوبت کار پیش بینی نموده است.

به عنوان مثال:

در کار نوبتی ممکن است ساعات کار از ۸ ساعت در شبانه روز و ۴۴ ساعت در هفته تجاوز نماید, اما جمع ساعات کار در ۴ هفته متوالی

نباید از ۱۷۶ ساعت تجاوز کند.

اصول سرپرستی قسمت دهم 

فصل چهارم

ارتباطات و رهبری :

ارتباطات فرآیندی است که افراد و گروهها براساس آن در یک سازمان برای کسی مفاهیم و اهداف مشترک با استفاده از پیامها ،نمادها

و علائم تفاهم مییابند )استونر و وانکل ۱۹۸۶، ۵۱۱(

بنابراین فرآیند ارتباطات که به شکل یک جانبه، دو جانبه و به صورت یک نفر به یک نفر، یک نفر به چند نفر، جریان مییابد وظایف

اداری سرپرستی را هماهنگ کرده وظیفه اصلی فرآیند ارتباطات یگانگی و نزدیکی افراد سازمان نسبت به هم میباشد.

در سرپرستی ارتباطات چهار وظیفه عمده کنترل، عمده کنترل، انگیزش، بیان احساسات و ارائه اطلاعات ایفا مینماید.

قلمر و ارتباطی و اهداف مدیریتی سرپرستی عبارتند از:

الف( انواع ارتباط از نظر عکس العمل در محیط کار: بسیاری از اوقات مدیر و سرپرست کارگران پیامی را منتقل میکنند که این پیام

موجب عکس العملی نمیشود این چنین پیامی را ارتباط یک جانبه گویند.

اما اگر پیام منتقل شده به گونه ای باشد که گیرنده را به عکس العمل وادارد و نظرات خود را درباره محتوای پیام به اطلاع فرستنده

برساند، این نوع ارتباط را ارتباطات دو جانبه گویند:

هر یک از دو نوع ارتباط یاد شده دارای نکات مثبتی هستند که عبارتند از: ارتباط یک جانبه سریعتر و کار فرستنده پیام آسانتر است.

ب( ارتباطات از نظر جهت پیام:

1. ارتباطات افقی
2. ارتباطات عمودی
3. ارتباطات مورب رهبری

رهبری به توانایی ترغیب دیگران به کوشش مشتاقانه در جهت هدفهای معینی اطلاق می گردد.

اصول سرپرستی قسمت دهم

– بنا بر ماهیت سازمان سرپرست میتواند از فنون زیر در رهبری استفاده نماید:

1. شنونده خوب و ارتباط دهنده دقیق و آمادهای باشد.
2. پیوسته در بررسی احوالات کارکنان برآید.
3. انگیزه برای زیردستان را بررسی کرده تا اینکه مؤثرترین انگیزه را بیابید.
4. انتقاد و توبیخ را بطور پنهانی انجام دهد و تشویق را در جمع بعمل آورد.
5. به اشتباهات خویش به صراحت اعتراف کند.

مفاهیم اصلی سبک رهبری میباشند به ترتیب زیر تعریف میشوند:

1. رفتار کاری
2. رفتار رابطهای

نگرشهای نوین به رهبری در مدیریت سرپرستی

مدیریت به سازماندهی و توسعه منابع توجه دارد. در حالی که رهبری به نفوذ در افراد و جهت دادن به آنچه مقصود رهبر است اطلاق

می گردد.

برخی معتقدند که رهبری عبارت از ایجاد شرایطی است که در آن شرایط افراد قادر باشند دیگران را به گونه ای به کار گیرند که هم آنها

به آسایش و رفاه دست یابند.

اصول سرپرستی قسمت دهم

برخی صاحب نظران معتقدند که امروزه نقش رهبران در مدیریت سازمانها یک، نقش نگرشی است.

چهار دسته ویژگیهای شخصی را در زمینه شایستگی رهبران که عبارتند از:

الف( مدیریت توجه: توانایی ایجاد حس نتیجهیابی، کسب هدف و یا هدایتی که موجب جذب شود.

ب( مدیریت مفهوم: توانایی خلق و ایجاد ارتباط مفاهیم به گونه ای که واضح و قابل درک باشد.

ج( مدیریت اعتماد: توانایی ایجاد اعتبار و قاطعیت به گونه ای که افراد آنها را پذیرا باشند.

د( خود مدیریتی: توانایی شناسایی خود و استفاده از مهارتها در محدوده تواناییها و ضعفهای در خودشناسی است.

مازیار میر مشاور و تحلیلگر

Views: 9