تحلیل پروفسور آلبرت محرابیان
تحلیل آلبرت محرابیان
پروفسور آلبرت محرابیان پس از مهاجرت از ایران به آمریکا، سالها در دانشگاه UCLA کالیفرنیا، به تدریس روانشناسی پرداخت و
مطالعات و تحقیقات زیادی در این زمینه انجام داد که جدا از مقالات دانشگاهی در حوزه مذاکره و ارتباطات غیرکلامی و زبان بدن، در
قالب کتابهای عمومی هم منتشر شدهاند.
قانون معروف ۷%-۳۸%-۵۵% که گاهی به عنوان قانون طلایی ارتباطات و زبان بدن شناخته میشود، در اثر درک نادرست از مفاهیم
مطرح شده در این کتاب، رواج یافته است. قانونی که مدعی میشود تنها هفت درصد پیامهای ما از طریق کلمات منتقل میشود و
بخش باقیمانده از طریق پیامهای غیرکلامی (#علائم چهره و لحن صدا) برای طرف مقابل ارسال میگردد.
تا مدتها، این قانون در زبان بدن و ارتباطات غیرکلامی، محور اصلی بحث در درسهای مذاکره و ارتباطات بود و کمک کرد که
محرابیان شهرتی جهانی پیدا کند.
اما طی سالهای اخیر، پس از اینکه مشخص شد قانون فوق، صرفاً یک درک نادرست از حرفهای دکتر آلبرت محرابیان بوده است، روند
ماجرا تغییر کرد و این روزها هر منبعی که میخواهد خود را به روز و به دور از خرافات #شبه علمی نشان دهد، نقدی در باب قانون
طلایی ارتباطات غیرکلامی مینویسد.
جالب اینجاست که این موضوع، در کتاب Silent Messages (پیامهای خاموش) یک بحث فرعی است و انبوهی از نکات ارزشمند در
حوزه پیام های غیرکلامی و زبان بدن در این کتاب وجود دارد که هنوز هم، پس از گذشت چهل سال از انتشار آن، از بسیاری از
کتابهای روز در حوزهی ارتباطات و مذاکره، دقیقتر، علمیتر و کاربردیتر است.
اجازه بدهید نگاهی به این کتاب بیندازیم:
جایی که موجب سوء برداشت شده، قسمتی است که محرابیان در تحلیل پیامهای متناقض، به مطالعات خود در مورد نحوهی انتقال
پیام محبت و دوست داشتن بین زوجها اشاره میکند:
او توضیح میدهد که محبتی که ما به طرف مقابل داریم از طریق کلمات و لحن صدا و علائم چهره به او منتقل میشود و در این میان،
پیام محبت بیشتر توسط لحن و چهره ارسال میشود تا کلمات و ادامه میدهد که: اگر طرف مقابل ما، در این پیامها تناقضی ببیند،
بیش از کلمات، به لحن و چهرهی طرف مقابل نگاه میکند و نمیتوانیم وقتی چهره و لحنمان، پیامی از عشق و محبت ندارد، با کلمات
آن را جایگزین کنیم.
مطالعات محرابیان، از بحث بین یک زوج در مورد عشق و محبت و دوست داشتن، به رابطهی تمام انسانها در محیط خانه و کسب و
کار کشیده شد و این مسئله – که جذاب ولی نادرست بود – چنان به شدت فراگیر شد که وی مجبور شد در سایت خود در این زمینه
توضیح دهد و با ارجاع به متن کتابش (که آن را برای شما نشان دادیم) تاکید کند که حرفهایش، بد فهمیده شده و مورد سوء
برداشت قرار گرفته است:
“Total Liking = 7% Verbal Liking + 38% Vocal Liking + 55% Facial Liking.
Please note that this and other equations regarding relative importance of verbal and nonverbal messages were derived from experiments dealing with communications of feelings and attitudes (i.e., like–dislike). Unless a communicator is talking about their feelings or attitudes, these equations are not applicable. Also see references 286 and 305 in Silent Messages – these are the original sources of my findings
محرابیان با ارجاع دادن به کتاب «پیامهای خاموش» خود، تاکید میکند که مطالعات او در مورد زبان بدن و علائم غیرکلامی تنها زمانی
کاربرد دارد که «دوست داشتن و دوست نداشتن» توسط پیام در حال انتقال باشد و در غیر این صورت، تحقیقات او مصداقی نخواهد
داشت. به عبارت دیگر شاید زبان بدن دختر و پسری که در یک کافیشاپ در حال ابراز محبت به یکدیگر هستند، بسیار مهم بوده و از
مصادیق این قانون ۷-۳۸-۵۵ محسوب شود. اما در مذاکره دو سیاستمدار یا دو مدیر ارشد در دو سازمان، تاکید بیش از حد بر زبان
بدن صرفاً با استناد به این تحقیق، تعبیری نادرست و گمراه کننده است.
کارول گومن، شوخی جالبی را مطرح میکند و میگوید: آلبرت محرابیان، هرگز هیچ جا نگفت که شما اگر یک فیلم خارجی دوبله نشده
را ببینید فقط با اتکا به زبان بدن و علائم غیرکلامی میتوانید ۹۳٪ ماجرا را به صورت کامل بفهمید! بسیاری از کسانی که امروز با آنها
گفتگو و مذاکره میکنیم، دنیا و تصورات و انتظاراتشان، تقریباً در همان حدود از ما دور است.
جدای از کارول گومن در فوربس، بسیاری از نویسندگان و محققان، در سالهای اخیر در مورد این تصور و برداشت نادرست از تحقیق
محرابیان هشدار دادهاند. کیم هریسون هم یکی از آنها است…..
مقالات مرتبط:
تکنیکهای کشف رمز امضاء
بابک زنجانی یا گرگ وال استریت ایران
سمینار آموزشی مدیریت و رهبری هنری با رویکرد ارتباطی
زبان بدن هیلاری کلینتون و دونالدترامپ
زبان بدن یک عاشق چه می گویدBody language tells a lover