روابط تخصصی بین الملل و تشریفات دیپلماتیک قسمت سوم

روابط تخصصی بین الملل و تشریفات دیپلماتیک قسمت سوم
فروردین ۲۱, ۱۴۰۳
10 بازدید

روابط تخصصی بین الملل و تشریفات دیپلماتیک قسمت سوم روابط تخصصی بین المللی و تشریفات دیپلماتیک جمع آوری و تنظیم دکتر مازیار میر   روابط تخصصی بین الملل و تشریفات دیپلماتیک قسمت سوم   دیپلماسی  یا Diplomacy به دانش ارتباط میان سیاست‌مداران و سران کشورهای جهان گفته‌می‌شود.[۲] به مقام‌های رسمی سیاسی، فرهنگی، اقتصادی و نظامی […]

روابط تخصصی بین الملل و تشریفات دیپلماتیک قسمت سوم

روابط تخصصی بین المللی و تشریفات دیپلماتیک

جمع آوری و تنظیم دکتر مازیار میر

 

روابط تخصصی بین الملل و تشریفات دیپلماتیک قسمت سوم

 

دیپلماسی  یا Diplomacy به دانش ارتباط میان سیاست‌مداران و سران کشورهای جهان گفته‌می‌شود.[۲] به مقام‌های رسمی سیاسی،

فرهنگی، اقتصادی و نظامی یک کشور نزد کشور یا سازمان بین‌المللی پذیرنده «دیپلمات» می‌گویند. در فرهنگ روابط دیپلماتیک،

عالی‌ترین مقام سیاسی در نزد کشور میزبان را «سفیر» می‌نامند. زبان بدن و روابط عمومی و اصول و فنون

تشریفات محورعهای این سلسله مقالات را تشکیل خواهد داد.

 

روابط تخصصی بین الملل و تشریفات دیپلماتیک قسمت سوم

 

باتوجه به اینکه در دوره روابط تخصصی بین الملل و تشریفات دیپلماتیک رویکرد ما نگاهی خاص به روابط عمومی داریم اما شاید بد

نباشد یک نگاهی گذرا به روابط عمومی ها داشته باشیم…

روابط عمومی به علمِ مدیریتِ چرخهٔ اطلاعات، مابینِ یک فرد یا سازمان، (اعم از بازرگانی و اقتصادی و دولتی یا سازمان مردم‌نهاد)،

با عموم اطلاق می‌گردد.

روابط عمومی، به مثابهِ پُلی است میان یک سازمان و مخاطبان آن.روابط عمومی عبارت است انتقال و تجزیه و تحلیل اطلاعات و

نظرات مدیریت مؤسسه به مخاطبان ان و انتقال تجزیه و تحلیل اطلاعات این گروهها به مدیریت به منظور ایجاد همسویی و

هماهنگی در علایق و منافع.

روابط عمومی مجموعه‌ای از اقدامات و کوشش‌های حساب‌شده‌ای است که هر سازمان برای برقراریِ ارتباطاتِ مؤثر و هدفمند با

گروه‌هایی که با آن در ارتباط‌اند انجام می‌دهد.

 

روابط تخصصی بین الملل و تشریفات دیپلماتیک قسمت سوم

 

روابط عمومی، روبه‌رو شدنِ یک سازمان یا مؤسسه با مخاطبانش را از طریق پرداختن به موضوعات و مطالب و اخباری انجام می‌دهد

که به منافعِ مشترک آن‌ها مربوط است. سخنرانی در کنفرانس‌ها، همکاری با رسانه‌ها و بهره‌وری از آنها، ارتباطات بحران، اشتغال به

امورِ اجتماعی از طریق رسانه‌ها و ارتباط با کارکنان، در زُمرهٔ وظایف این حرفه است. فعالیتِ روابط عمومی، چندان مستقیم و ملموس

نیست و همین، فرق آن با تبلیغات است. روابط عمومی می‌تواند برای ساختن روابطِ تفاهم‌آمیز با کارکنان، مشتریان، سرمایه‌گذاران،

رأی‌دهندگان و عموم مردم به کار رود.

تقریباً هر سازمانی که با افکار عمومی سروکار دارد و نیازمند ارائه‌یِ تصویرِ روشنی از خود نزد آن است، گونه‌ای از روابط عمومی را به

خدمت می‌گیرد. برخی از رشته‌های مرتبط تحت نام ارتباطات شرکتی نظیرِ روابط رسانه‌ای، روابط سرمایه‌گذاری، ارتباطات داخلی و

روابط کارْ وجود دارند که به فعالیت‌های روابط عمومی ربط دارند. کارکنانِ روابط عمومی عموماً توجه خود را به ساختن مناسباتشان با

کسانی معطوف می‌کنند که به همسازی با آن‌ها بینجامد. کارکنان روابط عمومی باید بدانند که چطور به شکلی شفاف بنویسند، صحبت

کنند و با تجزیه و تحلیلِ امورِ مربوطِ به سازمان و مؤسسه‌یِ خود، به رفع و رجوع مسائل بپردازند. این مهارت‌ها به شدت مورد نیازند،

زیرا در رشته‌یِ روابط عمومی، ارتباطِ پیوسته‌ای میانِ کارکنان و کسانی وجود دارد که در تعیینِ سَمتِ سیاست‌های همگانی، نقش ایفا

می‌کنند. کارکنانِ روابط عمومی همچنین باید به اندیشه‌ورزیِ انتقادی بپردازند تا بتوانند به واسطهٔ این مهارت، به حلِ مشکلاتِ احتمالیِ

مشتریان و موکلانِ خود اقدام کنند.

 

روابط تخصصی بین الملل و تشریفات دیپلماتیک قسمت سوم

 

 

روابط عمومی دارای چندین قلمروِ کاریِ مشخص است و از همه مقبول‌تر، روابط عمومی مالی، روابط عمومی فراورده و روابط عمومی

بحران است:

  • روابط عمومی مالی عمدتاً اطلاعات گزارشگران تجاری را فراهم می‌کند.
  • روابط عمومی فراورده برای یک فراوردهٔ ویژه یا خدمات (به جای استفاده از آگهیِ بازرگانی) شهرت به دست می‌آورد.
  • روابط عمومی بحران به اتهام‌هایِ ناروا و اطلاعاتِ نادرست پاسخ می‌دهد…..

 

Views: 0

برچسب‌ها: