زبان بدن یوسف صیادی طنزپردازی برای تمام فصول

زبان بدن یوسف صیادی طنزپرداز

زبان بدن یوسف صیادی طنز

زبان بدن یوسف صیادی

 

yousef.sayady#

maziyare_mir#

 

 

یوسف صیادی زبان بدن بسیار متفاوت وجذابی برای نقش های مختلف خصوصا طنز دارد.

میمیک صورت و چهره همیشه متبسم و گشاده او بر توان یک بازیگر و کمیک بودن او می افزاید. بازی یوسف صیادی در ساعت خوش

همیشه نوستالژی های جالبی را برای ما زنده می کند.

یوسف صیادی متولد ۵ اسفند ۱۳۴۸ در تهران، او دارای نشان هنری است و همچنین معادل  لیسانس بازیگری، فوق دیپلم کارگردانی و

دیپلم گرافیک دارد پدرش اهل طالقان و مادرش گیلانی است. استاد صیادی دارای دو فرزند زیبا است رها دختر بزرگ ایشان ۱۶ ساله

است. صیادی میگوید در۵ سالگی وقتی دیدم دخترم با ملودیکای یکی از آشنایان بسیار زیبا آهنگ مینوازد برای تولدش پیانو خریدم (البته

قسطی) و دخترش در حال حاضر مشغول  تحصیل در تنها مدرسه موسیقی ایران می باشد و بسیار زیبا پیانو می نوازد و ساز دوم او

فلوت کلید دار است. لازم میدانم عرض کنم بنده حقیر که مدعی هستم برای حال خوب مردم و برای انتقال آموختهایم در کل کشور

سمینار برگزار می کنم، یک روزی که حال مساعدی نداشتم خدمت استاد صیادی رفتم تا در ذهنم برای نوشتن این مقاله از نزدیک

کنکاشی در مورد زبان بدن این بازیگر داشته باشم، دیدم ایشان نیز دستی بر آتش داشته و برای بنده به جهت رسیدن به حال خوب

گیتارش را برداشته  و آهنگ بسیار زیبایی از حمید مصدق بنام سیب به سبک و سیاق خود اجرا کرد. هر چند معتقد بود دلی و گوشی

ساز میزند و به شکل آکادمیک به دنیای موسیقی ورود نکرده اما تاثیر بسیار شگفتی در بنده گذاشت و آنجا بود که برایم ( دختر نشان

برد از پدر) معنا پیدا کرد.

و اما پسرش پندار نام دارد که صیادی این اسم را از روی یکی از دوستان صمیمی خود پندار جناتی (مدیر مسول مجله نسیم)  که در

جوانی فوت کرده بود گذاشته است. پندار صیادی  ۱۲ سال دارد و گلزن تیم نونهالان استقلال است، همانند پدر قدی بلند و دستانی

کشیده دارد و البته میمک صورتش شباهت زیادی با سردار آزمون دارد، گویا او نیز فوتبال را از پدرش به ارث برده زمانی که پدرش در محله

های جنوب شهر تهران همبازی فرشاد پیوس و هم محلی حمید استیلی بود.

 

زبان بدن یوسف صیادی

آغاز فعالیت های یوسف صیادی

یوسف صیادی فعالیت خود را با تئاتر مدارس و همچنین حضور در رشته های فیلمسازی و عکاسی از انجمن سینمای جوان شروع کرد و

در همان زمان کار عکاسی می کرد تا توانست در تنها مدرسه هنری ایران بنام طالقانی که در میدان حسن آباد بود و الان آن ساختمان

به مرکز بهداری تبدیل شده و در مقطع دبیرستان رشته گرافیک درس بخواند. او آن زمان خبرنگار بخش هنری مجله کیان بود و در کنارش

با بازی و عکاسی در نمایش های کودکان به ذوق وعشق خود ادامه داد و توسط دوستی بنام اسفندیار ابراهیمی که در یکی از فیلمهای

کوتاه صیادی بازی داشت به کارگردان تئاترشهر معرفی شود تا بصورت رسمی و حرفه ای با نمایش سیمرغ به کارگردانی دکتر قطب

الدین صادقی که در سالن اصلی تئاتر شهر به عنوان نمایش برتر سال شناخته شد در نقش (پرنده مردد)  وارد عرصه دنیای هنر شود.

آنجا بود که صیادی با مهران مدیری و رضا عطاران در نمایش سیمرغ  آشنا و هم بازی شد در سال ۱۳۷۰  با اینکه فیلمی ساخت به نام

دراویش و فیلمش توقیف شد همچنان به فعالیت خود ادامه داد و چندین فیلم کوتاه ۸ و ۱۶ میلیمتری ساخت که چندتای آنها در جشنواره

های داخلی جایزه گرفتند. آشنایی با مهران مدیری در نمایش سیمرغ و دوستی که شروع شده بود پای او را به مجموعه پرواز ۵۷  به

کارگردانی تلویزیونی شیرین جاهد باز کرد. همان سال در حال ضبط برنامه پرواز ۵۷  در استودیو ۱۱ تلویزیون با علی سمنانی تهیه کننده

جنگ جوان به شکل کاملا اتفاقی در راهروی صدا و سیما آشنا شد و به قول مرحوم  سمنانی در راهروی تلویزیون ناگهان چهره ای را

دیدم که میتواند درآینده ستاره طنز کشور باشد و سمنانی همان دقیقه از او تست گرفت و یک ساعت بعد با او قرارداد بست و بدین

ترتیب چند روز پس از قراردادش تصویر یوسف صیادی برای اولین بار از جعبه جادویی پخش شد. هنوزهستند کسانی که آیتم شب کنکور

یوسف صیادی که اولین تصویر پخش شده از اوست و توانست با میمیک صورتش التهاب شبهای کنکور را به تصویر بکشد، در یاد و خاطره

دارند . شاید کمتر کسی بداند (نخ تسبیح) بازیگران نوروز ۷۱  به کارگردانی داریوش کاردان و آشنایی تهیه کننده جنگ جوان (علی

سمنانی ) برای شکل گیری پر بیننده ترین برنامه تلویزیون (ساعت خوش ) یوسف صیادی بود. برنامه  ساعت خوش به کارگردانی هنری

مهران مدیری، صیادی و بازیگران این مجموعه را به اوج شهرت رساند. ساعت خوش به قدری سر و صدا کرده بود که با شروع پخش این

برنامه هفتگی از شبکه دوم سیما، خیابانها خلوت می شد.

 

 

زبان بدن یوسف صیادی

 

الگوهای یوسف صیادی

استاد یوسف صیادی به من همیشه می گوید من از جنس مردم و برای مردم و در کنار مردم هستم. او معتقد است کارش در ایران بها

ندارد، طوریکه برای ساخت یک برنامه تلویزیونی که یک سال مجوز ساخت گرفته یک سال هم  به دنبال اسپانسر می دود وچون

همیشه رو پای خودش ایستاده و از زد و بند بازی ها به دور بوده همیشه مورد کم لطفی قرار گرفته و  تنها توجیح ادامه دادنش انرژی

مردمی است که با دیدن کارهایش به او لبخند میزنند. به نظربنده حقیر حیف است با هنرمندانی چون استاد صیادی که عمر شان را برای

شادی مردم گذاشته اند اینگونه برخورد می شود . صیادی میگوید : برای نقشهایی که بازی کرده و میکند به مردم جامعه نگاه می اندازد

و سوژهای  خود را از مردم می گیرد. او برای بازی در نقش های مختلف اعم از شخصیت ها و تیپ هایی که بازی کرده پیوسته از مردم

کوچه و بازار الگو گرفته.

صیادی یکی از خوش پوش ترین اعضای ساعت خوش در آن زمان ها و حتی امروز است. اهمیت بسیار زیادی به تیپ و لباسش می

دهد. او می گوید ادکلن برای من از واجبات است. من در معاشرت هایی که با ایشان داشته ام، هرگز ندیدم یک لباس غیر ست بپوشد و

همیشه یک لباس متفاوت و بسیار زیبا و اتو کشیده به تن می کند. به راستی او بسیار خوش سلیقه در انتخاب عطر است و در این

موضوع همیشه نسبت به بازیگران دیگر یک سرو گردن بالاتر است.

زبان بدن یوسف صیادی دارای یک ویژگی منحصر به فرد و کاملا خاص است . اولا این که با میمیک صورت او هماهنگی کامل داشته و

دوما منحصر به فرد و سوما متفاوت از دیگران است. نسخه ای واحد از خود اوست مثل نقش منحصر به فردش در معمای شاه.

صیادی فردی خاشع و فروتن و بی ادعاس. او می گوید بیشتر علاقه ام در هنر و طنز بوده و بیشتر تمایل دارم مردم را بخندانم و شاد کنم

چون این نیاز مردم کشورم است و به همین دلیل به سمت طنز کشیده شدم. او پیشنهادهای زیادی را به دلیل تفاوت سلیقه ای با ژانر

داستان رد کرده و بیشترین کارهایش را در جهت شاد کردن مردم ولو برای دقایقی انجام داده است.

 

 

من به عنوان یک محقق و پژوهشگر در زمینه زبان بدن معتقدم، اجزای صورت استاد صیادی، فرم لبها، بینی، پیشانی و چشمها به شدت

در اجرای طنزهای مختلف به استاد صیادی در القای نقشهایش کمک می کند.

اما گویا فعلا به جز محمد رضا ورزی هنوز کارگردانی این قابلیت را در او ندیده است. داستان اما در معمای شاه دقیقا چیز دیگری بود. در

یک کلام و به درستی یک نقش متفاوت با تم رسمی و خشک و پر از لایه های مختلف، نقشی سخت و بسیار متفاوت که استاد صیادی

نشان داد مرد آن میدان نیز هست. او در این کار هم مخاطب را می خنداند و هم می گریاند و یکی از پر رنگ ترین نقش های آن سریال

که اقبال عمومی بسیاری هم پیدا کرده بود را به سهولت بازی کرد.

او همچنین چندین کار را تهیه کننده گی کرده و در مقام کارگردان بیش از ۴۰ اثر در کارنامه اش دارد و از ابتدای بازیگری تا به امروز بیش از

۳۰۰ کار در پرونده کاری اش دیده می شود. اولین فیلم سینمایی او به نام بختک، آخرین کار خسروی سینمای ایران مرحوم شکیبایی

بود که به قول صیادی افتخاری برایش محسوب میشود. فیلم بختک به اکران سینما نرسید و شبکه سوم سیما فیلم را یکجا خرید و شب

فوت مرحوم شکیبای بر روی انتن برد.

او در اکثر فیلمهایی که ساخته بعنوان طراح صحنه و لباس هم حضور داشته و همچنین طراحی صحنه و لباس فیلم سینمایی اتانازی به

کارگردانی رحمان رضایی نیز به عهده صیادی بوده است.

اما اگر باز هم بخواهیم به شاخص ترین کار صیادی اشاره کنیم بازی درسریال معمای شاه نقش امیرمسعود است که پسر اول دکتر

وزیری است. او در آن نقش و در آغاز کار در پروژه حاضر شد و نقش او به گونه‌ای بود که از قسمت نخست سریال تا قسمت ۳۸ در کنار

خانواده وزیری به موازات داستان‌هایی که در کاخ شاه برای آنها اتفاق می افتاد در روند داستان حضور داشت.

هرچند نقش صیادی در این سریال جدی نیست و نقش پسری را بازی می‌کند که به نوعی بهلول داستان است. به طوری که همه فکر

می‌کنند اوعقب افتاده است، اما حرف‌های بزرگی را در شرایط مختلف به زبان می‌آورد که موجب تعجب خانواده و اطرافیان می‌شود.

بیش از ۲۰ درصد دیالوگهای آن بداهه گفته شده و به نظر می رسد که سریال تاریخی هم می تواند دارای موقعیت های طنز و حتی

کمدی باشد، اما به هرحال شخصیت امیر مسعود وزیری ممکن است اصلا در تاریخ کشور وجود خارجی نداشته باشد، اما نویسنده آن را

در رویا پرورانده است و این رویا را صیادی به بهترین نحو ممکن بازی کرده است.

من به لحاظ علاقه ای که به بازی های استاد صیادی دارم تمامی کارهای او را به دقت و پیوسته دنبال می کنم و طی همه این سالها

بلوغ و رشد کیفی و کمی را در بازی ها و نقش آفرینی هایش به دقت می بینم و در معمای شاه او را در حد بهترین بازیگران کشور دیدم

و واقعا لذت بردم از فضای زیادی که استاد طی بازی اشغال می کند، تا استفاده استادانه از میمیک صورت و همچنین استفاده اش از

دستها و حرکت و پاها از دیگر کارهای جذاب اوست که گویی یک سر و گردن از بازیگران طنز پیشی گرفته و میتواند برای بازیگران جوان

الگو باشد.

 

و اما سخن آخر ‌

 

درآخر بگویم زمانی که گوشی استاد روشن می شود جمله ای در آن به چشم میخورد (لحظه را دریاب).

 

زبان بدن یوسف صیادی

 

yousef.sayady#

mazyare_mir#

 

 

مازیار میر مشاور و تحلیلگر