پلاسکو و تفکر سیستمی

دقیقا مانند فاجعه مترو و یا راهن یا برخورد دو اتوبوس که هر کس دیگری را به شدت متهم نمودند و تقصیر را به گردن دیگری و ضعیفترین فرد گروه انداختند.

دام دیگر در این زمینه، تفکر دو یا چند گانه و غیر متمرکز است که در آن، افراد با نوعی تحلیل ساده‌ لوحانه و یا تفکر خطی و تفکر غلط  و تفکر سیاه و سفید، به نگرش “صفر و یک” گرفتار می‌شوند. (بحرانی فرا رو در کشور) این نگرش براساس پیش‌فرض‌ها و تصورات قبلی و قیود خودنهاده‌ای است که ذهن را در قالب‌های بسته نگه می‌دارد. این شرایط مستعد آن است که ذهن انسان به مسیر اشتباه رهنمون شود و به علائم، بیش از علل و یا به جای آن، توجه کند و به همبستگی ظاهری متغیرها استناد کند، در حالی‌که بین آنها هیچ‌گونه ارتباط علت و معلولی وجود ندارد. باید اذعان کنم که در تفکر سیستماتیک ،کلیت و تمامیت سیستم دیده می‌شود و به‌این ترتیب از سطح به عمق و از جزء به کل گذر می‌شود و تمام ابعاد یک مسئله دیده می شود.متاسفانه آتشنشانی فاقد تجهیزات پیشرفته روز بود و مدیریت شهری برای این مسئله بهیچ وجه نه آمادگی داشته و نه برنامه ایی بلند و یا حتی میان مدت به گفته شاهدان آتشنشانان با عشق و با دست خالی به آتش می زده اند

ساختمان پلاسکو اولین برج بلند ایران بود که در سال ۱۳۴۱ ساخته شد. ساختمانی در ضلع شرقی چهارراه استانبول، تهران بود و از آن به‌عنوان اولین ساختمان مرتفع و مُدرن ایران یاد می‌شد. این ساختمان که در سال ۱۳۳۹ ساخته شده بود پس از ۵۶ سال، در روز پنج‌شنبه ۳۰ دی ۱۳۹۵۵ سرانجام بر اثر آتش‌سوزی فرو ریخت و ۵۹۰ واحد تجاری در آن  به کلی نابود شد. ساختمان پلاسکو درحالی بعد از ۳٫۵ ساعت سوختن، فروریخت که هنوز تعداد زیادی آتش‌نشان درحال مهار آتش‌سوزی، در بیرون و داخل ساختمان بودند.علل این مسئله هنوز به درستی روشن نیست و از سرنوشت افراد و آتشنشان هم اطلاع درستی در دست نیست و در این سانحه حدود ۴۰۰۰ کارگر بیکار شدند و بیش از ۵۰۰ کارگاه کاملا تعطیل و ویران شد.

دکتر مازیار میر مشاور و تحلیلگر