زبان بدن عباس کیا رستمی

عباس کیارستمی متولد ۱۳۱۹ تهران است به دنیا آمد. نخستین تجربهٔ هنری عباس نقاشی بود و این هنر را تا پایان دوران نوجوانی همچنان ادامه داد تا آنجا که در سن ۱۸ سالگی توانست در یک مسابقهٔ نقاشی برندهٔ جایزه هم بشود.و سپس وارد دانشکدهٔ هنرهای زیبای دانشگاه تهران شد. در دانشگاه بیشتر به فراگیری نقاشی و طراحی گرافیک پرداخت و در هنگام تحصیل برای تأمین هزینه‌های زندگی به عنوان پلیس راهنمایی رانندگیخدمت نمود. عباس کیارستمی از سال ۱۳۴۰ یعنی در دهه ۱۹۶۰ به عنوان نقاش تبلیغاتی در آتلیه ۷ و چند مؤسسهٔ دیگر به کار طراحی جلد کتاب، پوستر و آگهی‌های مشغول شد.

از سال ۱۳۴۶ در سازمان تبلیغاتی نگاره به طراحی و ساختن تیتراژ فیلم پرداخت که نخستین آنها تیتراژ فیلم وسوسهٔ شیطان ساختهٔ محمد زرین دست بود. طراحی پوستر و ساخت تیتراژ فیلم‌های قیصر و رضا موتوری ساختهٔ مسعود کیمیایی را  نیز انجام داد. مدتی بعد به دعوت فیروز شیروانلو، که مسئولیت «امور سینمایی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان را داشت همکاری خود را با کانون شروع کرد و در سال ۱۳۴۹ فیلم کوتاه نان و کوچه را ساخت. در سال ۱۳۵۱ فیلم زنگ تفریح را ساخت و با ساخت فیلم مسافر در سال ۱۳۵۳ به معروفیت رسید. او در سینمای بعد از انقلاب پایه‌گذار سینمایی شد که تا به حال فیلمسازان زیادی پیرو این نوع سینما، فیلم ساخته و مطرح شده‌اند. عباس کیارستمی با فیلم طعم گیلاس در سال۱۹۹۷ جایزه نخل طلای جشنواره فیلم کن را هم از آن خود کرده‌است. کیارستمی از ۱۹۶۲ تا ۱۹۶۶ روی هم رفته ۱۵۰ آگهی بازرگانی برای تلویزیون ایران ساخت. او تا پایان دههٔ ۱۹۶۰ آگهی آغاز فیلم‌هایی همچون قیصر ساختهٔ مسعود کیمیایی و طرح کتاب‌های کودکان را انجام داد. عباس کیارستمی در ۱۹۶۹ با پروین امیرقلی ازدواج کرد و در سال ۱۹۸۲ از او جدا شد. آن‌ها از این پیوند، صاحب دو پسر فرزند  شدند .کیارستمی از جمله کارگردانان حرفه ای است که پس از انقلاب شکوهمند جمهوری اسلامی در کشور باقی‌ماند. او بر این باور است که تصمیم به ماندن، مهم‌ترین تصمیم او برای زندگی حرفه‌ای اش بوده است. او می‌گوید که حضور همیشگی اش در ایران و ملیت ایرانی اش توانایی او در ساخت فیلم را دو چندان کرده است، وی در این باره گفت:

اگر درختی را که ریشه در خاک دارد از جایی به جای دیگر ببرید، آن درخت دیگر میوه نمی‌دهد و اگر بدهد آن میوه دیگر به خوبی میوه‌ای که در سرزمین مادری اش می‌تواند بدهد نیست. این یک قانون طبیعت است. فکر می‌کنم اگر سرزمینم را رها کرده بودم درست مانند این درخت شده بودم. و با زبان بدنش تا پایان عمر این حقیقت را فریاد کشید.

استاد کیارستمی در تمام سخنرانیهایش از تکنیکهای زبان بدن استفاده می کرد از یک دست و مخصوصا دست چپ  و جالبتر اینکه در همه  سخنرانیها و مصاحبه هایش که در اینترنت هم کم نیست و تعدا د زیادی از آنها را در آرشیو خود کامل دارم مخصوصا سخنرانی برای دانشجویان و انتقاد هوشمندانه از قضیه خرید گوجه از بقال سرکوچه نشان از شجاعت این مرد بزرگ و عشق زایدالوصفش به ملت و میهن دارد .

یکی از جمله های معروف عباس کیارستمی این است :

بلاخره باد ما را خواهد برد …..آری و بلاخره عباس هنر ایران را هم باد برای همیشه با خود به بهشت برد

هنرمندی وطن پرست که علی رقم وعده و عید منافقین و دشمنان نظام مقدس جمهوری اسلامی هرگز از این آب و خاک دل نبرید و ترک وطن نکرد واقعا روح چنین ابر مردهای تاریخ هنر این کشور تا ابد شاد و گرامی و یاد و نامش پر رهرو باد

زبان بدن عباس کیا رستمی

زبان بدن عباس کیارستمی

شاید از یک جمله معروف عباس کیارستمی هم یادی کنیم که اینگونه داد سخن سر دادند : امروزه جوانان آزادی مطلق می‌خواهند اما ما از آزادی مطلق خیری ندیدیم. هرچه داریم از همان دوره‌ای داریم که در محدودیت‌ها کار کردیم و محدودیت‌ها به نظر من همیشه سازنده هستند.

آری محدودیت های که چه بسا سازنده . استاد کیارستمی در عکسهایش همیشه بهترین شکارچی ژستها است و همانگونه که شکارچی صحنه ها است ژستهای افسانه ایی می گیرد مانند سخنان بلند و بالایشان که تا ابد در تارک سینمای ایران و حتی جهان باقی خواهد ماند.

زبان بدن کیارستمی

ویژگی‌های کیارستمی یعنی واقع‌گرایی، سادگی و سبک پیچیده و همچنین نوعی شیفتگی بین روح و جسم بشری را به نمایش گذاشت. مسافر، فیلمی زمینه‌ساز در کارنامهٔ وی ارزیابی می‌شود، از این جهت که المان‌هایی صوری و روایی در آن وجود دارد که تا به امروز، در همهٔ آثار کیارستمی مشترکند؛ و آن سبک مستندگونه و ادغام دو ویژگی پارادوکسال یعنی سادگی و پیچیدگی است.

در تمام مصاحبه ها و سخنرانیهایش لبخندهای واقعی زستهایی غیر سینمایی که خود واقعیش را نشان می دهد را میبینیم ژستهای عباس کیارستمی ریشه در یک دنیای پیچیده و چند بعدی دارد مانند کلامش که ابعاد چند لایه دارد فریاد اعتراض تحسین و تائید و ….

آری کیارستمی با بدعتهای نوین خود در بیرون از ایران شناخته شد و در سال ۲۰۰۱ میلادی، کیارستمی و همکارش سیف‌الله صمدیان به درخواست صندوق بین‌المللی توسعهٔ کشاورزی سازمان ملل متحد، برای ساخت فیلمی مستند در مورد یتیمان اوگاندا، به کامپالا، اوگاندا سفر کردند. وی ده روز در آنجا ماند و مستند ای‌بی‌سی آفریقا را ساخت.جف اندرو منتقد کمپانی تایم اوت، در مورد فیلم کیارستمی می‌گوید: «مانند ۴ اثر قبلی‌اش، این فیلم هم در مورد مرگ نیست ولی در مورد مرگ و زندگی است: دربارهٔ اینکه آنها چگونه با هم ارتباط دارند و ما چه نگرشی را در مورد همزیستی آنان داریم .به نظر می رسد او زبان بدن را از دریچه دیگری در فیلمهایش و به درستی مورد نقد و بررسی قرار داده است که در جای خود فوق العاده جذاب و تحسین برانگیز است .

زبان بدن کیارستمی

عباس کیارستمی از آن دسته آدمها بود که فکر می کنم با زبان بدن خود هم همین مسئله را اعلام می کند که بسیار از هیاهوی شهر گریزان است و عاشق طبیعت است طبیعت وحشی و بکر. او مانند بسیاری از نقاشان معاصر و حتی در حال حاضر ایران و جهان از الگوی فیگوراتیو پیروی می‌کند، فیلم‌های کیارستمی بصورت کاملا ملموسبسیار فیگوراتیو است. یعنی شخصیت‌های اصلی انسانی است که کیارستمیدر نمایی اکستریم و کلوزآپ به آهستگی به آنها نزدیک می‌شود. شخصیت‌های فیلم های او همیشه توسط مخاطب اول درک می شوند و سپس با این تکنیک های کلوزآپ و نماهای اکستریم لمس می شوند آری به خوبی لمس میشوند.و این تکنیک به شیوایی در کپی برابر اصل ارائه می گردد. در سال ۲۰۱۱ گاردین با انتشار فهرست ۴۰ کارگردان برتر جهان عباس کیارستمی را در رتبه ۶ کارگردانان مشهور جهان قرار داد که این افتخار بزرگی برای او و ایران اسلامی به شمار می آید. آری استاد کیارستمی بزرگ پس از سالها دست و پنجه نرم کردن با بیماری سرطان و در پاریس در ساعت ۱۶ روز ۱۴ تیر ۱۳۹۵ برای همیشه  روحش به آسمانها سفر کرد.

مازیار میر مشاور و تحلیل گر

منابعی برای مطالعه بیشتر:

روشهای ساده آموزش زبان بدن

زبان بدن احسان علیخانی

زبان بدن علی لهراسبی

زبان بدن مهران مدیری

زبان بدن عادل فردوسی پور

زبان بدن محمد سلوکی

زبان بدن عباس کیا رستمی