زبان بدن و تن گفت

۵۱. شاید چسباندن نوک انگشتان دست‌ها به یک‌دیگر قدرتمند‌ترین حالت دست افراد با اعتماد به نفس باشد. این حالت شامل لمس انگشتان هر دو دست به صورت باز است، توجه داشته‌باشید که انگشتان قفل نمی‌شوند و کف دست‌ها با هم تماس پیدا نمی‌کند. در امریکا زنان معمولا در ارتفاع پایین‌تر (در نزدیکی کمر) این کار را می‌کنند در حالی که مردان معمولا در مقابل قفسه‌ی سینه این حالت دست را به خود می‌گیرند.

۵۲. برخلاف حالت قبل، فشار دادن دست‌ها یک روش عمومی برای نشان دادن آشفتگی و نگرانی است. یک فرد می‌تواند از چسباندن نوک انگشتان به هم (اعتماد به نفس بالا) تا قفل کردن انگشتان (اعتماد به نفس پایین) تغییر حالت بدهد، و دوباره به چسباندن نوک انگشتان برگردد (اعتماد به نفس بالا)، که بازتاب‌دهنده‌ی فراز و فرودهای اعتماد به نفس و تردید است.

۵۳. انگشتان شصت می‌توانند شکلی قدرتمند از زبان بدن باشند. بیرون بودن انگشت شصت از جیب، که اغلب در افرادی با جایگاه بالا دیده می‌شود، نمایشی حاکی از اعتماد به نفس بالا است. عموما وقتی افراد شصت‌شان را بیرون می‌گذارند نشانه‌ی آن است که تصور می‌کنند اعتماد به نفس بالایی دارند که شاید واقعا این‌گونه باشد. همانطور که در تصویر ملاحظه می کنید این حرکتی است که مردان به‌طور نیمه‌آگاهانه برای نشان دادن سلطه‌شان از آن استفاده می‌کنند.

۵۴. کودکانی که نابینا به دنیا آمده‌اند هنگام شنیدن خبر بد چشم‌هایشان را می‌پوشانند.

۵۵. انگشتان شصت یکی از قدرتمندترین نشانه‌های زبان بدن هستند. مثلا انگشت شصت در جیب نشان‌دهنده‌ی جایگاه و اعتماد به نفس پایین است. آدم‌هایی که در موضع قدرت هستند باید از این حرکت اجتناب کنند چون ضعف را به تصویر می‌کشد.

۵۶. آشکار و برهنه بودن مچ دست نشانه‌ی تسلیم شدن است. هم زنان و هم مردان هم‌جنسگرا معمولا هنگامی این کار را می‌کنند که قصد دارند توجه فرد دیگری را جلب کنند. برای زنی که سیگار می‌کشد غیرعادی نیست که هنگام در دست گرفتن سیگار مچ دست او دیده شود.

۵۷. پژوهش‌ها حاکی از آن است که معمولا دروغگوها نسبت به افراد راستگو کم‌تر ژست می‌گیرند، کم‌تر لمس می‌کنند، و دست‌ها و پاهایشان را کم‌تر تکان می‌دهند.

۵۸. حرکات ریز، یا فوران ناگهانی هیجان، معمولا کم‌تر از یک ثانیه طول می‌کشد، اما نشانه‌ی بروز احساسات حقیقی است. این حرکات معمولا تنها زمانی بروز می‌کند که سعی داریم یک احساس خیلی قوی را پنهان کنیم، که برخلاف چیزی است که به آن اعتراف می‌کنیم.

۵۹. پژوهش‌ها نشان داده‌است هرچیزی که احساس می‌کنیم اول در جسم‌مان نمود پیدا می‌کند و فقط (چند نانوثانیه) بعد وارد ضمیر آگاه ما می‌شود.

۶۰. آدم‌هایی که لبخند می‌زنند بدون این‌که واقعا احساس شادی کنند، می‌توانند خودشان را شادتر کنند.

۶۱. وقتی حقیقتا آرام و راحت هستیم، عضلات صورت آرام می‌شود و سر به یک سمت خم می‌شود، در نتیجه آسیب‌پذیرترین قسمت بدن ما، یعنی گردن، آشکار می‌شود. این یک حالت بدن بسیار راحت است که وقتی احساس خطر می‌کنیم، تظاهر به این حالت تقریبا غیرممکن است.

۶۲. چپ چپ نگاه کردن می‌تواند خیلی کوتاه باشد، به کوتاهی ۱.۸ ثانیه، اما در همین مدت می‌تواند بازتاب‌دهنده‌ی افکار و هیجان‌های منفی باشد. ما زمانی چپ چپ نگاه می‌کنیم که عصبی هستیم، یا حتی زمانی که صدا یا موزیکی می‌شنویم که دوست نداریم.

۶۳. پژوهش‌ها حاکی از آن است که تظاهر به “ژست قدرت” باعث می‌شود آدم‌ها بیش‌تر احساس قدرت کنند و در واقع میزان تستوسترون و کورتیزول را در بدن تغییر می‌دهد. اگر قبل از یک جلسه‌ی مهم ۲ تا ۳ دقیقه “ژست قدرت” را تمرین کنید کمک‌تان می‌کند بیش‌تر احساس قدرتمندی کنید.

۶۴. پژوهشگران دانشگاه پرینستون اشاره کرده‌اند که بدن ما بهتر از چهره‌مان هیجان‌ها را نشان می‌دهد.

۶۵. حالت دست “شصت رو به بالا” در فرهنگ‌های مختلف معانی مختلفی دارد.نشانه‌ی “شصت رو به بالا” برای غربی‌ها به معنی “خوب”، برای ایتالیایی‌ها به معنی “یک”، برای ژاپنی‌ها به معنی “پنج” و در زبان یونانی به معنی “برو بابا” است. در ایران این علامت عموما معنای خوبی ندارد و به نوعی توهین و ناسزای جنسی مربوط می شود.

۶۶. پژوهش‌ها نشان داده‌است وقتی ما چیزی را می‌بینیم که آن را دوست داریم، مردمک چشم‌هایمان گشاد می‌شود. وقتی چیزی را دوست نداریم مردمک‌هایمان تنگ می‌شود. از واکنش‌های مردمک در نظرسنجی‌ها و پژوهش بازار استفاده شده‌است تا نگرش عمومی نسبت به کاندیداهای سیاسی و محصولات مختلف محک زده شود.

۶۷. کودکانی که از آنها سواستفاده شده‌است واکنش “انجماد” نشان می‌دهند. دست‌های این کودکان در حضور فرد سواستفاده‌کننده در دو طرف بدن‌شان فروافتاده است و از ارتباط چشمی اجتناب می‌کنند، به طوری که انگار سعی دارند ناپدید شوند. اساسا آنها “با حضور خود پنهان می‌شوند”. این ابزاری برای بقا است.

۶۸. پژوهشگران در طول نظارت بر دزدان فروشگاه‌ها، متوجه شدند سارقان سعی می‌کنند با محدود کردن حرکت‌شان، و با پایین آوردن سر و بالا آوردن شانه‌ها به منظور پوشش دادن سر، حضور فیزیکی‌شان را پنهان کنند، درست مانند “اثر لاک‌پشت”. بیشتر آدم‌ها با دست‌های کاملا فعال و حالت بدن صاف در فروشگاه راه می‌روند.

۶۹. اگر بدن‌تان را با فردی که با او صحبت می‌کنید هم‌سو کنید، به رفع تنش‌های مکالمه و سریع‌تر رسیدن به راه‌حل کمک می‌کند.

۷۰. آدم‌هایی که نابینای مادرزاد هستند می‌توانند همان زبان بدن افراد بینا را داشته‌باشند، که نشان می‌دهد زبان بدن بیش‌تر از زبان کلام یا حتی حالات چهره، ذاتی است.

۷۱. هم برای مردان و هم برای زنان آدم‌هایی با زبان بدن “گشاده رو” بیش‌ترین جذابیت را دارند. زبان بدن گشاده رو شامل لبخند، دست‌های آزاد، پاهایی که رو هم قرار نگرفته‌اند، و نگاه نکردن به پایین، کفش‌ها یا گوشی.

من به دو زبان صحبت می‌کنم: زبان بدن و زبان انگلیسی.

– مایی وست

۷۲. یک زندانی اشاره کرده‌است که در زندان “حالت بدن، این‌که چگونه می‌ایستیم و چگونه به نظر می‌رسیم، خیلی مهم است. ما نباید ضعیف به نظر برسیم، حتی برای یک لحظه.”

۷۳. انگلستان، به علاوه‌ی بیش‌تر بخش‌های اروپای شمالی و شرق دور در گروه فرهنگ “بدون تماس” قرار می‌گیرند، فرهنگی که در آن تماس فیزیکی در تعامل‌های روزانه خیلی کم است. برای مقایسه، خاور میانه، امریکای لاتین، و جنوب اروپا در گروه “فرهنگ‌های با تماس فیزیکی زیاد” قرار می‌گیرند. در این مناطق تماس فیزیکی بخش زیادی از معاشرت را تشکیل می‌دهد.

۷۴. خم کردن آرنج‌ها در طول مصاحبه شما را غیردوستانه نشان می‌دهد، به‌طوری که انگار می‌خواهید از مصاحبه‌کننده فاصله بگیرید.

۷۵. شاید یکی از توهین‌آمیزترین ژست‌های بدن ما با انگشت اشاره کردن باشد. این حرکت در سراسر دنیا بار معنایی منفی دارد.

۷۶. یک پژوهشگر اشاره می‌کند که یک فرد متوسط حدود ۱۰ تا ۱۱ دقیقه در روز صحبت می‌کند. گفتن یک جمله به‌طور متوسط ۲.۵ ثانیه طول می‌کشد. با این حال ما روزانه حدود ۲۵۰۰۰ حالت چهره داریم و در دیگران تشخیص می‌دهیم.

۷۷. تاثیر کلی یک پیام شفاهی (فقط کلمات) ۷ درصد، به صورت آوایی (شامل تون صدا، تکیه، و اصوات دیگر) ۳۸ درصد، و به صورت غیرکلامی ۵۵ درصد است.

۷۸. درست همان‌طور که یک سگ برای نشان دادن تبعیت یا تسلیم شدن گلویش را نشان می‌دهد، انسان‌ها نیز از کف دست‌شان استفاده می‌کنند تا نشان دهند خلع سلاح هستند و برای همین تهدید محسوب نمی‌شوند.

۷۹. در اصل خنده‌ی انسان یک نشانه‌ی هشداردهنده است و با گریه ارتباط نزدیکی دارد.

۸۰. هنگام خواندن زبان بدن ۱۴ تا ۱۶ بخش مغز یک زن فعال است. در مردان فقط ۴-۶ قسمت فعال مشاهده شده‌است.

۸۱. در یک پژوهش وقتی از شرکت‌کنندگان خواسته شد یک فیلم بی‌صدا را کشف رمز کنند، ۸۷ درصد زنان توانستند حدس بزنند داستان از چه قرار است، اما فقط ۴۲ درصد مردان توانستند درست حدس بزنند. زنان عموما در خواندن زبان بدن بهتر از مردان هستند.

۸۲. تکان دادن سر در بیشتر جوامع یعنی “بله”، اما در بخش‌هایی از یونان، یوگسلاوی، بلغارستان و ترکیه به معنای “نه” است.

۸۳. گرفتن گوش در بخش‌هایی از هند یعنی “متاسفم”. خم کردن گوش در تمام جوامع یعنی “صدای تو را نمی‌شنوم”. کشیدن گوش برای سرخپوستان ناواهو یعنی “تو در قلب منی”.

۸۴. در آسیا بوسیدن یک رفتار صمیمانه محسوب می‌شود و در انظار عمومی پسندیده نیست، حتی به عنوان احوال‌پرسی اجتماعی.

۸۵. در آسیا این باور وجود دارد که پس گردنی زدن به یک کودک به روح او آسیب می‌زند.

۸۶. در بیشتر فرهنگ‌های غربی تف کردن عملی بی‌ادبانه محسوب می‌شود. با این حال در بسیاری از کشورهای آسیایی تف کردن در انظار عمومی خارج کردن مواد زائد از بدن محسوب می‌شود و از این رو عملی سالم و قابل قبول است.

۸۷. اشاره با لب (به عنوان جایگزینی برای اشاره با انگشت) در میان کشورهای امریکای لاتین، بومیان امریکایی، و فیلیپینی‌ها رواج دارد.

۸۸. در برخی فرهنگ‌ها، از جمله فرهنگ ایتالیایی، از حرکات شدید دست و بازو هنگام مکالمه استفاده می‌شود. در فرهنگ‌های دیگر، از جمله فرهنگ ژاپنی آدم‌ها محافظه‌کارتر هستند و ژست‌هایی با حرکات بدن گسترده را بی‌ادبانه می‌دانند.

۸۹. حالت دستی که در آن شصت و انگشت کوچک باز، و سایر انگشت‌ها بسته است یعنی “آرام و خونسرد بمان”، در ژاپن یعنی “شش”، و در مکزیک یعنی “نوشیدنی میل دارید؟”

۹۰. امریکایی‌ها معمولا با فاصله‌ی ۴۵ تا ۱۲۰ سانتیمتر از یک‌دیگر می‌ایستند، این اندازه‌ی “حباب شخصی” آنها است. اما ژاپنی‌ها حباب شخصی، یا منطقه‌ی نزدیک ۲۵ سانتیمتری دارند. و آدم‌های اهل مناطق روستایی معمولا در مقایسه با کسانی که در شهر زندگی می‌کنند، حباب شخصی بزرگ‌تری دارند.

۹۱. کسانی که در زمینه‌ی نظارت غیرکلامی تجربه دارند، متوجه شده‌اند آدم‌هایی که در حال دروغ گفتن هستند اغلب در مصاحبه پایشان را تکان نمی‌دهند یا پاهایشان را به هم قفل می‌کنند تا حرکات آن را محدود کنند. معمولا آدم‌ها هنگام دروغ گفتن هم حرکات دست و هم حرکات پا را محدود می‌کنند.

۹۲. مجسمه‌ی “اندیشه‌گر” اثر رودین یک نگرش اندیشمندانه و مبتنی بر ارزیابی را نشان می‌دهد، اما حالت بدن و دستی که تکیه‌گاه سر است نیز نشان‌دهنده‌ی یک فرد افسرده است.

۹۳. هرچه افراد مسن‌تر می‌شوند، جدی‌تر می‌شوند. یک فرد بزرگسال به‌طور متوسط در طول روز ۱۵ بار می‌خندد. یک کودک پیش‌دبستانی به‌طور متوسط ۴۰۰ بار می‌خندد. خنده نوعی برقراری ارتباط جهانی است.

۹۴. انسان‌ها تنها پستاندارانی هستند که قسمت سفیدی چشم (صلبیه) را دارند. دانشمندان اعتقاد دارند سفیدی چشم به این دلیل تکامل پیدا کرده‌است که انسان‌ها بتوانند تشخیص دهند آیا آدم‌های دیگر نگاه می‌کنند یا نه، چون مسیر نگاه با وضعیت عاطفی در ارتباط است.

۹۵. هرگز در ابتدای ورود با پای چپ وارد نشوید با پای راست وارد شوید و این نکته را رعایت کنید همه این ترفندهای زبان بدن را در هر مجلسی چگونه و چطور باید رعایت نمود

۹۶٫ زبان بدن را با زبان کلام همراه کنید تا دروغگو لقب نگیرید

۹۷٫ زبان بدن احتیاج به تمرین زیادی دارد و در طول مدت زمان آویزه گوشمان خواهد شد.

۹۸٫ هرگز در استفاده از تکنیکهای زبان بدن افراط و تفریط نکنید تا مضحکه نشوید.

۹۹٫ زبان بدن زبان بی زبانی است پس با بی زبانی حرف خود را واضح بزنید و منظور خود را برسانید با این روش به سرعت در زبان بدن و مهارتهای آن به درجه استادی خواهید رسید.

۱۰۰٫ یک معلم و مشاور خوب زبان بدن داشته باشید و همیشه به دنبال آموزش تکنیکهای جدید و باز آموزی باشید از افراد سطحی که با برایان تریسی و آنتونی رابینز عکس می گیرند و با پرداخت چند دلار ناقابل بهترین عنوان و تعریف و تمجید را در موردشان انجام می دهند هم به شدت پرهیز کنید چون این افراد فرومایه بیشتر بیسوادهستند دنبال شیرینی

ادامه مطلب در ۱۰۰ راز زبان بدن

مازیار میر مشاور وتحلیلگر