نگاهی به برخی اتفاقات در عرصه انتخابات و کاندیداها
پتامبر سال گذشته رضا بنائی، ریاست کنگره ایرانیان، باحمایت علنی از وینسن گاسپرو در انتخابات درونی حزب لیبرال، آغازگر یک سری مخالفت هائی شد که عملن کنگره را تا پایان سال فلج کرد. ولی در عوض، در جهت مخالفت، حضور بی سابقه کامیونیتی در صحنه باعث گردید که سال گذشته از فعال ترین سالهای کامیونیتی در رابطه با کنگره گردد. پتیشنی تهیه و به امضای ۱۲۵ نفر از اعضای کامیونیتی رسید، هر هفته مقاله هائی در نشریات فارسی زبان در این رابطه چاپ گردید، موافقین و مخالفین در جهت اثبات صحت گفتار خویش به وکلامراجعه کردند. در این میان کمپینی به همت بیژن احمدی، عضو فعلی هییت مدیره کنگره، سرپرست کمیته مشارکت جمعی، و مبتکر سایت جدید کنگره، برقرار میگردد، که حاصلش افزایش اعضای کنگره به ۱۵۰۰ نفر میباشد. حضور بی سابقه دو جناح در انتخابات امسال، با شرکت بیش از ۹۰۰ نفر در رای گیری، و جا به جا شدن اکثریت از گروهی به گروه دیگر در هییت مدیره، نوید دهنده آغازی نو برای کنگره میبود.
توافق هسته ای، نظرسنجی کنگره قبل از مصاحبه رادیو کانادا با ارسلان کهنموئی پور، ریاست کنگره، و نظر سنجی دوم که به نظر بی مورد میامد، بار دیگر باعث مجادله و بحث در میان کامیونیتی میگردد. پتیشنی که در روز های اخیر توسط جناح نزدیک به گروه اکثریت هییت مدیره تهیه شده است، که در آن از سران احزاب میخواهد موضع خود را در مورد توافق هسته ای اعلام کنند، با نام سوده قاسمی، نایب رئیس و بیژن احمدی، عضو هییت مدیره، به عنوان دو تن از سازمان دهندگان آن، خاطره آنچه که سال گذشته در همین زمان تجربه کرده ایم را زنده میکند. با این امید که ادامه ای همچو سال گذشته نداشته باشد.
در این پتیشن ،اشاره به نظرسنجی که کنگره ایرانیان در رابطه با توافق هسته ای انجام داده است، که در آن فقط دویست نفر از هزار و پانصد عضو شرکت داشته، نحوه نمایش آن به عنوان ۸۰% از شرکت کنندگان در نظر سنجی، عنوان کردن سمت و وابستگی خود به هییت مدیره کنگره توسط بیژن و سوده، در جائی که ارسلان، رئیس کنگره، و یکی از امضاء کنندگان این پتیشن، فقط از عنوان شغلی خود استفاده مینماید، سئوال برانگیز میباشد. در ضمن نباید انتخابات ماه اکتبر که در آن چهار کاندیدای ایرانی از سه حزب مختلف شرکت دارند را از خاطر برد. این آینده است که نشان خواهد داد این پتیشن در جهت لابیگری استفاده شده است، و یا اینکه یک ترفند انتخاباتی میباشد.نامه ای به هییت مدیره در رابطه با این پتیشن و مواردی دیگری که نشان از عدم بیطرفی بعضی از اعضای هییت مدیره نسبت به انتخابات میباشد، ارسال شده است. امیدواریم که هییت مدیره به بررسی این موضوع و تصحیح امور پرداخته، و با توضیحات خود سوء تفاهمات را برطرف کند. از همین رو بررسی، تجزیه و تحلیل بیشتر را به آینده میسپاریم. با این امید که که اگر کوتاهی و کجروی صورت گرفته از روی بی توجهی بوده باشد
جای تاسف خواهد بود که اگر لازم شود که باردیگر نیرو های خود را در مقابله با یکدیگر تلف نمائیم. بخصوص که برای اولین بار تغییر و تحولات و فعالیت های چشم گیری از طریق داوطلبین در کمیته ها صورت میگیرد. بطور مثال بازدید از دیستیلیری دیستریک تورنتو میباشد که یکشنبه گذشته به عنوان اولین بازدید از سری ملاقات های ماهانه شهری کمیته فرهنگی صورت گرفت. در این رابطه طاهره پیرو، یکی از داوطلبین کمیته فرهنگی، گزارشی تهیه کرده که قسمت هائی از آن را بازگو کرده که بی شک در تشویق دیگر اعضا به مشارکت جمعی در فعالیت های کنگره بی تاثیر نخواهد بود. طاهره چنین میگوید:
یکی از اهداف کمیته فرهنگی، آشنائی افراد کامیونیتی و اعضای کنگره با یکدیگر از طریق بازدید مراکز فرهنگی، اجتماعی و دیدنی شهر تورنتو است. این دیدارها می توانند انسجام افراد را در کمیته ها بیشتر کنند. در ضمن این امکان را برای افراد فراهم می کند که در کنار هم بودن و به گفتگو نشستن را تجربه کنند. به گونه ای، دیگری و دیگران را دیدن، فاصله ها را برداشتن، با چشم دل نگریستن، دیگری را خود و خود را دیگری پنداشتن است.
در این راستا اولین بازدید از مراکز فرهنگی و اجتماعی در روز یکشنبه ۱۳ سپتامبر با حضور جمعی از اعضاء کنگره و افراد کامیونیتی از مرکز دیستیلری دیستریک انجام شد. اطلاعیه این بازدید ازطریق ایمیل و دیگر رسانه های جمعی به اطلاع علاقمندان رسیده بود.
دیستیلری دیستریک در شرق دان تاون تورنتو قرار دارد، و در گذشته در این محل تقطیر مشروبات الکلی صورت میگرفت. معماری آن به جهت به کار گیری آجرهای قرمز شهرت دارد. این منطقه در سال ۱۸۳۲ توسط دو مهاجر انگلیسی به نامهای گودهارتز و ورتز تاسیس می شود که سی سال بعد در سال های ۱۸۶۰ به بزرگترین منطقه جهت تولید ویسکی در جهان مبدل میگردد. در اواخر قرن بیستم با کاهش تولید ویسکی در این محل، و منتقل شدن اماکن صنعتی از مرکر شهر، این منطقه به صورت مخروبه در میاید. در سالهای ۱۹۹۰ به بزرگترین مرکز تولید فیلم، و سریال های تلویزیونی همچو \”راز مرداک\” که پلیسی-جنائی میباشد مبدل شده و بیش از هشتصد فیلم دیگر در این محل ساخته می شود. در سال های ۲۰۰۰ رفته رفته به صورت فعلی تغییر شکل پیدا میکند و به محلی فرهنگی، هنری و تجاری تبدیل میگردد. و با مروز زمان در خود گالری های نقاشی، آثار هنری محلی، خرده فروشی، طراحی، مبلمان های منحصر به فرد، عتیقه فروشی، کارگاه شکلات سازی، نمایشگاههای هنری، تعداد زیادی رستوران، کافه تریا و مغازه های مختلف در خود جای میدهد. این مجموعه شامل بیش از ۴۰ ساختمان و ده خیابان است، و بزرگترین مجموعه معماری صنعتی در امریکای شمالی دوران ویکتوریا را میباشد.
در هوای کمی ابری و بارانی ولی دلچسب بر روی سنگ فرشهای قدیمی و آجرهای قرمز خیابانها قدم زنان گپ زدیم. از کنار کلمه عشق که با قفلهای بسته تزیین شده بود گذر کردیم. بازدید از اماکن تاریخی، هنری و فرهنگی را بهانه ای قرار دادیم که با یکدیگر آشنائی پیدا کنیم، عکس بگیریم، نهار صرف کنیم و خاطره به وجود بیاوریم. باشد که از این طریق آنچه را که در پشت سر گذاشته ایم از نو بنا کنیم. حس کامیونیتی و تعلق به آن را افزایش دهیم. جالب آنکه محمد و خانواده اش که چند ماهی بیش نیست که وارد کانادا شده اند در این بازدید ما را همراهی میکردند. مطمئنن این بازدید گروهی، و ملاقات با آنهائی که سالیان بسیار دور به کانادا مهاجرت کرده اند، در تصویر و حسی را که محمد و خانواده اش از کنگره و کامیونیتی بدست خواهند آورد، بی تاثیر نخواهد بود. شرکت والدین با فرزندانشان در این بازدید از نکات مهم دیگری میباشد که باعث بوجود آمدن ارتباط میان خانواده ها خواهد بود.
جای شک نیست که این نوع فعالیت ها میتوانند در جلب مشارکت اعضاء و افراد کامیونیتی و تقویت کنگره موثر قرار گیرند. کمیته فرهنگی به بهانه روز جهانی صلح، فعالیت هائی را برای روز یکشنبه ۲۷ سپتامبر از ساعت ده صبح تا شش بعد از ظهر برنامه ریزی کرده است، که شامل ورکشاپ برای والدین، سفال و نقاشی برای کودکان، گفتگو پیرامون صلح، و موسیقی صلح میباشد. شرکت در این فعالیت ها برای همگان آزاد و رایگان خواهد بود. به امید آنکه از این طریق \”به هم پیوندی اجتماعی بر پایه چهره دیگری\” نزدیک تر گردیم. جای دارد که از زحمات بیدریغ و فراوان میترا صفاری، سرپرست کمیته فرهنگی کنگره ایرانیان، تشکر و قدردانی نمائیم.
ترفندهای برای گرفتن مجوز ورود نااهلان به انتخابات
حجتالاسلام موسی غصنفرآبادی نماینده مردم بم و نایب رئیس کمیسیون حقوقی و قضایی مجلس شورای اسلامی در گفتوگو با فارس، با اشاره به برنامههای دشمن برای انتخابات مجلس نهم گفت: دشمن با ترفندهای مختلف قصد دارد که ضمن نفوذ به همه نهادهای مهم و کلیدی کشور، بر آنها مسلط شود؛ دشمن چنین اقدامی را پیش از این هم در کشورمان انجام داده و در دوران مجلس ششم و ریاستجمهوری خاتمی، سکولاریسم را در برخی نهادها حاکم کرده بود.
وی افزود: یکی از ترفندهای دشمن در زمان انتخابات، قهر و آشتی است چرا که بر اساس این ترفند، دشمنان قصد دارند مجوز ورود نااهلان را به انتخابات بگیرند، ترفندی که بر اساس آن ممکن است پروژههای تحریم انتخابات و آشتی ملی هم مطرح شود.
نماینده مردم بم در مجلس اضافه کرد: برای دشمنان نظام و انقلاب در انتخابات مجلس نهم مبنا این است که اصولگرایان و مسئولان خدوم نظام قدرتطلب جلوه داده شده و آن دسته از افرادی که تفکرات سکولار دارند را حلاٌل مشکلات و خادم ملت ایران معرفی کنند.
غضنفرآبادی ادامه داد: بر اساس همین پروژه، دشمنان قصد دارند که ضمن زیر سؤال بردن اقدامات نیروهای خدوم، یک روز دولت را ناکارآمد جلوه داده و روز دیگر با مطرح کردن مشکلات اقتصادی دروغین مردم را تحریک کرده و با این روش به نظام ضربه بزنند.
وی در ادامه این گفتوگو خاطرنشان کرد: ایجاد تنازع قدرت در کشور از برنامههای دشمن برای انتخابات مجلس نهم است تا بر اساس آن به راحتی بتواند به مراکز و نهادهای مهم مثل مجلس شورای اسلامی نفوذ کند.
نایب رئیس کمیسیون قضایی مجلس راهکار مقابله با توطئه جدید دشمنان اسلام را انسجام نیروهای اصولگرای خدوم عنوان کرد و گفت: وقتی نیروهای ارزشی وارد میدان میشوند، قطعاً دشمنان ناامید خواهند شد اما باید در مقابله با این برنامه دشمن هوشیارانه عمل کرد.
غضنفرآبادی در پایان تصریح کرد: دلسوزان نظام و محورهای وحدت باید به نیروهای انقلابی کمک کنند البته مسئولان موظفند که ضمن خنثیسازی توطئهها، این ترفندها را به مردم و مسئولان هم معرفی کنند.
ترس از جنگ، ترفند انتخاباتی نئولیبرالهای ناتوان ایرانی
آمریکا برای ورود به جنگی تمام عیار با ایران (نظیر جنگی که در عراق و افغانستان و به واسطه تجاوز نظامی به راه انداخت) نیازمند ارتشی حداقل با یک میلیون نفر پیاده نظام و توان لجستیکی بزرگ اقتصادی برای اداره یک جنگ طولانی و فرسایشی است.
آمریکا برای ورود به جنگی تمام عیار با ایران (نظیر جنگی که در عراق و افغانستان و به واسطه تجاوز نظامی به راه انداخت) نیازمند ارتشی حداقل با یک میلیون نفر پیاده نظام و توان لجستیکی بزرگ اقتصادی برای اداره یک جنگ طولانی و فرسایشی است.
هر نوع تجاوز نظامی احتمالی آمریکا به ایران (که ما آن را امری بسیار غیرمحتمل و یک لاف گزاف تبلیغاتی می دانیم) ضربات خردکننده ای بر نیروهای آمریکایی و ظرفیت های اقتصادی آمریکا و کل اقتصاد جهانی وارد خواهد کرد و حاصلی جز شکست بر اثر یک جنگ فرساینده پرهزینه برای آمریکا نخواهد داشت و این شکست، سرعت حرکت افولی آمریکا را چند برابر خواهد کرد.
بی عقل ترین و متوهم ترین و کودن ترین سیاستمداران آمریکایی نیز می دانند که تجاوز نظامی تمام عیار به ایران (از نوع تجاوزی که آمریکا به عراق و افغانستان داشت) چگونه آمریکا را گرفتار و زمینگیر می کند.
تهاجم نظامی تمام عیار آمریکا به ایران (آنگونه که در عراق و افغانستان رخ داد) امری بسیار نامحتمل و دور از ذهن است، اما تبلیغ بر سر آن و لاف زدن درباره آن برای یک جناح سیاسی در ایران نفع دارد و از این رو به دنبال دمیدن در تنور لاف “خطر تهاجم نظامی آمریکا به ایران” است.
نئولیبرال های ایرانی که کارنامه ای پر ازخالی و ناموفق دارند و به دنبال آن هستند تا فقدان دستاورد اقتصادی و اجتماعی و کارنامه منفی خود را تحت الشعاع یک شعار تبلیغاتی به نام “دور کردن خطر جنگ ” پنهان کرده و در آستانه انتخابات به مردم بفروشند.
کلاه دولت بر سر زنان با ترفند انتخاباتی
رئیس بسیج جامعه زنان گفت: انتخاب و انتصاب زنان در پستهای مدیریتی در ماههای پایانی عمر دولت با اهداف و اغراض سیاسی و کلاه گذاشتن بر سر زنان است.
این کلاه گذاشتن بر روی سر زنان است که برای چند ماه تا پایان ریاست جمهوری تعدادی از زنان را تنها برای اغراض سیاسی به پستهای مدیریتی بگمارند.
وی ادامه داد: این روش سرپوش گذاشتن بر روی مسائل و مشکلات اساسی حوزه زنان مانند طلاق است همچنین در شرایطی که مشکلاتی مانند جمعیت و تجرد قطعی در میان دخترانی که شرایط ازدواج برای آنها فراهم نیست،نیازمند رسیدگی و برنامه ریزی است به یکباره میبینیم که با نزدیک شدن به ماههای پایانی عمر دولت تلاش میشود تا با یک سری انتخابهای سیاسی بر روی این مشکلات سرپوش گذاشته شود.
رئیس بسیج جامعه زنان افزود: کاملاً مشخص است که اهداف این انتصابها کاملاً سیاسی و انتخاباتی است تا بتوانند آرای زنان را برای انتخابات آینده به دست بیاورند.