سلسله مراتب های آموزشی نیاز امروز موسسات آموزشی info@mazyarmir.com mazyarmir.com@gmail.com https://www.aparat.com/mazyarmir https://www.aparat.com/zabane_badan https://www.instagram.com/maziyare_mir سلسله مراتب های آموزشی نیاز امروز موسسات آموزشی کشور است و باید به ان با دیده موشکافانه نگاهی داشته باشیم این مطلب نگاهی کلی خواهد داشت به این مهم و کاربردها و کارکردهای ان . عضو هیئت علمی یک […]
سلسله مراتب های آموزشی نیاز امروز موسسات آموزشی
info@mazyarmir.com
https://www.aparat.com/mazyarmir
https://www.aparat.com/zabane_badan
https://www.instagram.com/maziyare_mir
سلسله مراتب های آموزشی نیاز امروز موسسات آموزشی کشور است و باید به ان با دیده موشکافانه نگاهی داشته باشیم این مطلب نگاهی کلی خواهد داشت به
این مهم و کاربردها و کارکردهای ان .
عضو هیئت علمی
یک عنوان کلی برای مدرسان دانشگاه است که به مراتب اصلیِ تقسیم بندی می شود:
اول مربی (Instructor)
دوم استادیار (Assistant Professor)
سوم دانشیار (Associate Professor)
چهارم استاد (Professor) یا «استاد تمام» (Full Professor) تقسیم می‌شود.
یک عبارت پیشنهادیِ جایگزین برای آن «هموندِ گروه دانش‌گستران دانشگاه» است.
هیئت علمی در ایران به دو دستهٔ هیئت علمی آموزشی و هیئت علمی پژوهشی تقسیم‌بندی می‌شود.
عضو هیئت علمی پژوهشی، به‌صورت موظف تدریس انجام نمی‌دهد و به امور پژوهشیِ صِرف می‌پردازد (در پژوهشگاه‌ها بسیار رایج است)
در اعضاء هیئت علمی آموزشی، علاوه بر امور پژوهشی، همه موظف هستند حداقل ساعاتی در هفته را (بین ۱۰ تا ۱۶ ساعت، بسته به مرتبهٔ علمی و بعضی
معیارهای دیگر) به امور آموزشی بپردازد.
باید این نکته را هم بیان کنم که مربی اغلب دارای مدرک کارشناسی ارشد است و استادیار هم معمولا دارای مدرک دکتری است.
البته پیمودن این درجات خیلی هم پیچیده نیست. یک سری آیین نامه ها و مقررات است که با شمارش پاره ای از دستاوردهای علمی (مانند تعداد کتب و مقالات،
دانشجویان فارغ التحصیل شده و سوابق آموزشی) فرد می تواند با جمع آوری حداقل ۱۰۰ تا ۱۲۰ امتیاز از یک سطح به سطح دیگر ارتقاء یابد. البته اگر همراهی کمیته
ارتقاء هم باشد، هر مطلب کم ارزشی نیز برای فرد امتیاز محسوب می شود.
متاسفانه در کشور ما کلمه استاد برای تقریبا همه اعضای هیات علمی کاربرد دارد. هر چند که برای ا حترام در دیگر مشاغل (مثلا بنّایی، معماری یا کارهای هنری) هم
بکار می رود. گاهی دیده می شود برای نشان دادن اینکه این «استاد» با آن «استاد» فرق دارد، اخیرا برای آنهایی که مرتبه استادی دارند یک پسوند «تمام» هم اضافه
می شود:
«استاد تمام».
حتی ممکن است به زودی «استاد تمام» ها برای پررنگتر کردن جایگاه خود، به استادیارها و دانشیارها بگویند «استاد ناتمام». اما در خارج از کشور یعنی کشورهایی که
علوم جدید از آنجا پاگرفته اند به جای واژه های «استاد» و «استاد تمام» از همان کلمه «پروفسور» استفاده می شود. در آن کشورها پروفسوری بالاترین عنوان و جایگاه
دانشگاهی است که وقتی فرد بازنشسته می شود فقط با پسوند «بازنشسته» قابل استفاده است.
مانند یک رییس جمهور که بعد از اتمام دوره اش می شود .رییس جمهوری سابق
Views: 4
نظرات